Ada Colau

Miserias da política española nas que a xente honesta ten que ir a casa mentres moitos corruptos quedan nos seus postos. Analicemos agora os fundamentos da acusación contra Begoña Gómez.

Pero en que punto están agora esas negociacións? As negociacións céntranse nestes momentos con ERC e os Comúns de Colau. De momento Trías e o seu partido quedaron descartados se non se produce algún outro imprevisto, que nunca se pode descartar.

O verán avanza ante a estupefacción dos españois. 

Así consta no auto de admisión de querela consultada por ABC, despois de que a Asociación para a Transparencia e a Calidade Democrática denunciase a Colau ao considerar que cometería delitos á hora de conceder subvencións e convenios de financiamento a entidades consideradas afíns aos comúns entre 2014 e 2021.

En moitas ocasións eses gobernantes utilizan toda a artillería ao seu alcance para vender só o público como teoría ideolóxica cando sabemos que non o é

En campaña, os cabezas de cartel predican as bondades dos seus programas electorais que afirman ser os mellores para a cidadanía. Despois resulta que esas propostas non se adoitan cumprir.

Esta medida de deixar os coches fóra da cidade contribúe moito a solucionar o conflito no que se atopan inmersos os traballadores de Nissan e axuda de paso ao sector da automoción, que está no seu mellor momento.

Laclau, foi e segue sendo o referente do populismo -o manancial ideolóxico con distintos sabores- de Pablo Iglesias e o seu garda pretoriana dun Podemos que se adaptou como ninguén á caste que tanto criticou.

Como non hai problemas suficientes, vén a alcaldesa de Barcelona, Ada Colau e busca máis. Iso si, sempre en prol da cidadanía, di ela.

Ante a estúpida proposta da Señora Ayuso, faríalle outra proposta vantaxosa para ela e o seu partido, que seguro que lle dará moitas páxinas nos diarios dixitais. Lévese Vd. á súa Comunidade á Señora Colau.

Mire, Dona Ada, como non lle desexo ningún mal, suxírolle que se retracte e pida desculpas, porque me podo imaxinar a que me caería a min como xornalista ou a calquera outro cidadán se insinuase que o Tribunal Supremo ha prevaricado.

O papel triste e vergoñoso do Síndic non é novo. Viuse outra vez con esta actuación na que esperou días para actuar e non lle quedou máis remedio que facelo “de oficio” porque se non, veríaselle demasiado o plumero.

Non se o que farán Vds. pero o menda, desde que sabe que pode volver votar, leva facendo campaña para que a familia e os amigos non voten a estes inútiles da política.

Alguén estará disposto, sen medo ao castigo nas urnas, a devolverlles os dereitos que se lle están roubando á maioría da cidadanía?

Neste luns gris e triste, chego á sede de, noso e de Vds., Catalunyapress e vexo que os contedoras que temos diante do portal desapareceron froito do esforzo bélico dos CDRs e os seus colegas os antisistema vindos de Deus sabe onde.

Cando os alcaldes ou calquera outro cargo público son elixidos nas urnas, teñen a obrigación de servir a todos os cidadáns, o votasen ou non.

Estes últimos días, Ada Colau, a alcaldesa de Barcelona, tivo unha axenda moi completa e contraditoria.

E o do pacto dos Orzamentos, xornalista? Bo, pois ben, ao final haberá pacto. Parto, máis que pacto. Iso si... con dor, con moita dor.

O concello da Coruña nega calquera irregularidade na compra mediante concurso de dous inmobles a unha persoa que colaborou coa Marea Atlántica e despois foi fichada para o concello de Barcelona. Á Asesoría Xurídica unha das compras parécelle nula.

A alcaldesa, Ada Colau, tomou parte este domingo na manifestación independentista a favor dos políticos presos.