Catalunya

Asistimos en Catalunya a unha xeneralización de excesos verbais con expresións soeces e preñadas de odio cara aos españois por parte dos etnicistas cataláns.

Como estaba previsto, os deputados da CUP abstivéronse nesta primeira votación, polo que se necesita unha segunda, na que é suficiente unha maioría simple. As bases da CUP deciden se votar non e impedir a investidura de Quim Torra.

Algunhas persoas incorpóranse xa aos seus lugares habituais, despois de pasar uns días de vacacións, ben merecidas por certo. Outros cambiarán a súa rutina destes días pola outra das obrigacións que lles tocan, sen vacacións algunhas.

Para que a investidura de Turull sexa posible, é necesario que os fuxidos renuncien ás súas actas. 

Suíza, un dos paraísos fiscais, líder incuestionable na xestión de fortunas privadas de estranxeiros, copa o 25% da cota mundial deste negocio, segundo datos e a Asociación Suíza de Banqueiros.

A imaxe de Puigdemont tomando unhas cervexas en Bruxelas cun grupo de persoas, o insensato da súa postura, a súa actitude personalista que está por encima da cidadanía, e esa Catalunya que el di defender, non gusta nada aos republicanos

Unha crise sistémica que non se resolverá satisfactoriamente se non se resolven a crise social e a crise territorial.

Cal é a diferenza entre os dous políticos? Que Puigdemont escapouse para non pisar o cárcere, mentres Junqueras quedou para asumir as consecuencias dos seus actos.

Se non gañan os seus, non se asuste, os contrarios tampouco poderán facelo, porque isto da reconciliación en Catalunya vai para longo se non se produce un milagre.

Non serei eu -mal catalán, unionista e republicano convencido- o que lle da Puigdemont un consello sobre o que debe ou non debe contestar a Mariano Rajoy.

Este martes, no Parlament, esperábase -porque así o anunciaban- que o president Puigdemont lese a declaración de independencia.

Non lle teño medo a quen di que España róuballes e dálles pena. Están equivocados e por iso, nin hai que multarlles nin tampouco encarcerarlles, só destinarlles a outras responsabilidades nas que non poidan desunirnos a todos.

Puigdemont pregunta en Twitter se o Goberno devolverá "os euros públicos" destinados á "guerra sucia" e "informes falsos".

Se se chega a celebrar o referendo ilegal, con todo, unha enquisa da Generalitat dá a vitoria ao 'si'.

A cifra podería sumar máis de 5 millóns de euros, usados, por riba, desobedecendo o TC.

A Plataforma Galiza con Catalunya anuncia a súa reactivación. Aposta por "mirarnos no espello" do desafío catalán.

Dimite cuestionado sobre o seu compromiso con derívaa independentista. Di que a policía seguirá actuando con "suxeición á lei".

Dise que a ex Convergencia non aguantará o envite do Estado e que varios dos seus dirixentes farán algo inaudito na política catalá: dimitir. 

A partir de agora, só queda esperar, felicitar aos gañadores e mirar co outro ollo aos nosos veciños os franceses, que tamén acaban de votar deixando os partidos tradicionais na mínima expresión parlamentaria. 

Alguén, lendo este título, pode pensar que hoxe vou falar da indisolubilidade do Estado español, da ilegalidade dun referendo de independencia en Cataluña ou de que hai que respectar custe o que custe o disposto pola Constitución española. Pois non, en absoluto.