elecciones

Cunha campaña moito máis corta que os anteriores comicios, as eleccións de novembro estarán marcadas tamén pola celebración, polo menos en principio, de polo menos dous debates electorais en televisión. O primeiro deles será en Radio Televisión Española e xa ten data confirmada, o segundo está pendente aínda de negociar, tanto o día como a cadea que o organizará e facilitará o sinal.

O 10 de novembro volverá haber eleccións, as cuartas no últimos catro anos e, ata entón, pasarán moitas cousas, chegarán datas crave e haberá novidades respecto a os últimos comicios do 28-A.

A primeira vista, parece que Pedro Sánchez tomouse en serio o de pactar unha nova política con Pablo Iglesias sen renunciar á súa liña vermella chamada Goberno de coalición. Veremos en que acaba o órdago.

Volver presentar Cidadáns como un partido liberal e á vez seguir sendo a alternativa do PP é a estratexia do líder catalán que aproveitou o verán para desacerse dos compañeiros que non comparten a súa estratexia.

Hai meses que se rumorea que os de Luís Villares poden chegar a algún acordo orgánico con Más Madrid, no seu anunciado proceso de expansión. Aínda que o líder de En Marea di que aínda non houbo contactos, deixou a porta aberta a esta opción á volta do verán, sempre que se respecte a autonomía do proxecto galego. Agora ben, Más Madrid acaba de anunciar que os de Íñigo Errejón non competirán nunha eventual repetición das eleccións xerais, o que elimina gran parte da motivación para esa unión.

O alcalde de Pontevedra asegura que neste caso está "pechada" ningunha posibilidade co PSOE e o desliga dun pacto na deputación, mentres que se esfuma toda posibilidade de pacto en Catoira.

Ademais do sempre curioso anecdotario, as eleccións municipais, europeas e autonómicas deixaron unha boa ladaíña de votos nulos que, xa que non valen para formar goberno, se serven para botar unhas risas. 

Despois dunha primeira parte, vén a segunda, que non é outra que os posibles pactos entre as formacións que non conseguiron alcanzar a maioría necesaria para gobernar.

Barcelona e Madrid foron, esta vez, as estrelas da pelexa estelar entre un socialismo moi táctico e as súas dúas bestas negras: a dereita popular cos seus dous apéndices e, por suposto, o independentismo.

A premonición preelectoral de que os euroescépticos xenófobos, populistas, ultranacionalistas (con e sen estado) ou os parafascistas de extrema dereita poñerían en almoneda á UE non se materializou.

Estas fosen algunhas das anécdotas e imaxes curiosas que se viviron a pé de urna ao longo da xeografía española.

Os candidatos aproveitan o último día antes das eleccións para estar con familiares e amigos. 

Prepárense para contemplar cousas fantásticas nas próximas semanas, tras as que, esperando o final das votacións municipais, autonómicas e europeas, os partidos iranse aproximando á verdadeira repartición do pastel do poder.

O razoable é que aquí e agora  se forme un Goberno á alemá con socialdemócratas e dereita civilizada, un gabinete con fortaleza parlamentaria suficiente para os catro próximos anos que endereitase a inestabilidade política.

Con estes resultados, o PSOE pode elixir socio de goberno: ou o fai con Podemos, co apoio do PNV ou a outra acción chámase Cidadáns.

Os resultados da esquerda de Lugo prognostican unhas municipais moi apertadas.

O 28-A, esquecer dos ídolos e volvan meter a papeleta na urna, se lles parece, cun sorriso nos beizos, coma se estivésemos nos primeiros tempos da Transición.

Ninguén debería quedarse na casa, é un acto de responsabilidade pelexado polas xeracións anteriores.