elecciones

Ademais do sempre curioso anecdotario, as eleccións municipais, europeas e autonómicas deixaron unha boa ladaíña de votos nulos que, xa que non valen para formar goberno, se serven para botar unhas risas. 

Despois dunha primeira parte, vén a segunda, que non é outra que os posibles pactos entre as formacións que non conseguiron alcanzar a maioría necesaria para gobernar.

Barcelona e Madrid foron, esta vez, as estrelas da pelexa estelar entre un socialismo moi táctico e as súas dúas bestas negras: a dereita popular cos seus dous apéndices e, por suposto, o independentismo.

A premonición preelectoral de que os euroescépticos xenófobos, populistas, ultranacionalistas (con e sen estado) ou os parafascistas de extrema dereita poñerían en almoneda á UE non se materializou.

Estas fosen algunhas das anécdotas e imaxes curiosas que se viviron a pé de urna ao longo da xeografía española.

Os candidatos aproveitan o último día antes das eleccións para estar con familiares e amigos. 

Prepárense para contemplar cousas fantásticas nas próximas semanas, tras as que, esperando o final das votacións municipais, autonómicas e europeas, os partidos iranse aproximando á verdadeira repartición do pastel do poder.

O razoable é que aquí e agora  se forme un Goberno á alemá con socialdemócratas e dereita civilizada, un gabinete con fortaleza parlamentaria suficiente para os catro próximos anos que endereitase a inestabilidade política.

Con estes resultados, o PSOE pode elixir socio de goberno: ou o fai con Podemos, co apoio do PNV ou a outra acción chámase Cidadáns.

Os resultados da esquerda de Lugo prognostican unhas municipais moi apertadas.

O 28-A, esquecer dos ídolos e volvan meter a papeleta na urna, se lles parece, cun sorriso nos beizos, coma se estivésemos nos primeiros tempos da Transición.

Ninguén debería quedarse na casa, é un acto de responsabilidade pelexado polas xeracións anteriores.

A celebración do gran “debate” está a dar moito de que falar, máis que as propostas que cada un dos partidos levan nos seus respectivos programas electorais...

Convén xa que todos entremos en razón e demos marcha atrás e comecemos a reconstruír o que derrubamos irresponsablemente, para que non se nos utilice, Nunca máis, como arma electoral.

Cando faltan argumentos para convencer, adoitan aparecer energúmenos que erixíndose en posuidores da verdade que dedícanse a rebentar actos de partidos políticos.

A pegada de carteis tivo lugar no Parque das Cruces no barrio madrileño de Aluche, nun anfiteatro ao aire libre moi próximo ao Centro de Internamento de Estranxeiros (CIE) e fronte ao solar no que se situou o cárcere de Carabanchel, símbolo para a esquerda da represión franquista.

Aínda que hai meses que os partidos políticos entraron de cheo en campaña, a noite do xoves ao venres empeza oficialmente a campaña electoral que chegará ata o día 26.

Queda moito camiño por percorrer ata a España aconfesional, que é a que debe a liberdade de culto, lonxe da protección do goberno de quenda e a bendición apostólica duns cardeais e bispos.