Este venres termina a campaña electoral das eleccións xerais. Sábado de reflexión, descanso, paseo coa familia e recompoñer forzas de fronte ao domingo cando chega a hora da verdade: votacións, nas que a cidadanía vai exercer o maior acto da democracia que ninguén debería desdeñar, senón exercelo porque durante corenta anos estivo negado aos españois. Ninguén debería quedarse na casa, é un acto de responsabilidade pelexado polas xeracións anteriores, moitas das cales pagaron coas súas vidas o retorno deste dereito.

Candidatos 28 A

Estas eleccións non son como as anteriores, a sociedade democrática xógase moitas cousas, a política non é só cousa dos políticos, non, afecta a todos. Por iso hai que participar na mesma dunha maneira máis directa, sen complexos.

Quizais hai demasiadas persoas decepcionadas coa chamada clase política, non sen razón; con todo, iso non é motivo para non acudir a depositar o voto por aquela formación que máis se axuste á súa maneira de pensar, ver a vida ou represente mellor os seus intereses. A oferta ideolóxica que concorre a estas eleccións poida que non guste ao votante e, aínda que sexa por descarte, como din algúns, hai que depositar o voto nas urnas. Seguro que moita xente votará a unha lista para que non gañen outras, aínda que non sexa realmente o que lles gustaría. É triste esta situación, pero é o que hai no panorama.

A irrupción da ultradereita no panorama político, como resposta a un independentismo que espertou unha ideoloxía que moitos crían extinguida -só estaba durmida ou integrada discretamente na dereita que representa o PP-, non é nada tranquilizador na sociedade democrática, polo que representa por e a experiencia de 40 anos de ditadura. A dereita, aínda estando dividida, ao final pode chegar a un acordo, son máis prácticos. A esquerda sempre ten máis problemas e teimas á hora de levar a cabo acordos. Quizais nesta ocasión pode ser a excepción que confirma a regra aplicada ata agora.

Falar de quen pode gañar as eleccións non é tarefa fácil. O que si está claro é que as maiorías se han acabado hai xa algún tempo, non son boas, derivan en autoritarismo. Estase xa na etapa de coalicións, de pactos; é bo, aínda que en ocasións a formación do goberno resulte moi complicada. Está claro que o próximo goberno será de coalición. Os resultados obtidos polos partidos marcarán as coalicións. Será entón a hora -esperemos que primen os intereses de país e non de partido- de formar un goberno sólido que goberne. E que os partidos políticos cumpran realmente o que prometeron ao longo da campaña electoral. Como dicía Mafalda: "A min gústanme as persoas que din o que pensan. Pero por encima de todo, gústanme as persoas que fan o que din."