O exvicepresidente segundo e antigo líder e fundador de Unidas Podemos segue deixando titulares incómodos para os partidos á esquerda do PSOE que buscan integrar nunha lista única para as próximas eleccións xerais que se celebrarán o 23 de xullo. O adianto electoral obriga ás forzas a negociar con axilidade.
O Barómetro do Centro de Investigacións Sociolóxicas (CIS) correspondente ao mes de outubro outorga unha estimación do voto do 0,6% ao BNG ante unhas eleccións xerais. A formación nacionalista sobe neste apartado unha décima en relación ao 0,5% que lle daba o Barómetro de setembro, aínda que o habitual é que se sitúe nesa pinza do 0,5% ou 0,6%.
Pablo Iglesias (EP)Dicía o escritor de ficción Brock Thoene que “sempre é máis difícil que che deixen atrás que ser o que se vai”.
A negociación da primeira Lei de Vivenda Estatal entre os partidos do Goberno de coalición (PSOE e Unidas Podemos -UP) xa propiciou que a presidenta balear, Francina Armengol, emulase ao "Réxime bolivariano" obrigando aos grandes garfos de vivenda a ceder obrigatoriamente 56 vivendas con fins sociais.
Tras o polémico pacto con Bildu, o PSOE matizou a última hora do xoves que unicamente acabarán co despedimento por baixas por enfermidade e cos límites de caducidade de convenios colectivos. Con todo, á primeira hora do mércores o vicepresidente contesta que "pacta sunt servanda (o asinado obriga)". Bildu tamén di que o pacto segue vixente.
O problema non é a chaqueta de Pablo Iglesias, nin sequera a súa vivenda. Son as políticas públicas progresistas que está a poñer en marcha este Goberno e que ven facilitadas polos indiscutibles impulsos políticos e talante social que P está a achegarlle.
A demagoxia populista e bolivariana de Montero non ten límites, cando conta con persoal que coida dos seus xemelgos, cousa que non todas as mulleres que traballan poden permitirllo.
Ao longo dos poucos anos que Pablo Iglesias leva en política, demostrouse unha cousa: mente máis que fala, que xa é bastante. Cando di unha cousa, tennos afeitos a que sempre é o contraria.
O Goberno presidido por Pedro Sánchez non o vai a ter nada fácil. Aínda que hai gobernantes que na adversidade crécense. Haberá que darlle os cen días de graza ao Goberno.
Consólame que a súa historia centenaria, a parte boa da mesma, serviralles moito de axuda e que a liberdade de expresión aínda está vixente, aínda que pasaron cousas moi raras no último mes nas relacións do Goberno cos medios de comunicación.
Os dous novos membros do Goberno -Pablo Iglesias e Irene Montero- son os frescos, non do barrio, senón dun goberno de esquerdas.
A ex-líder de Esquerda Unida, avogada laboralista, suscita o temor entre membros da CEOE polo coñecido activismo en favor dos traballadores da ferrolá.
Eu volvo propoñer (e son xa unas cantas veces) un sistema de dobre volta. Sei que non temos un sistema presidencialista senón parlamentario, e por iso o que propoño non é a elección dun Presidente senón dunha forma de Goberno.
Agora Pedro Sánchez “xa pode durmir tranquilo” tendo de socio a UP? E Pablo Iglesias, “xa se fía de Pedro Sánchez”?
Galiciapress entrevista a Antón Gómez-Reino (A Coruña, 1980), que volve ser cabeza de lista de En Común-Unidas Podemos para o Congreso pola Coruña. O líder da formación violeta en Galicia xa obtivo escano nas pasadas eleccións. Reafirma o seu compromiso de “responder as demandas da cidadanía galega” e denuncia a intransixencia de Sánchez nas negociacións para formar un goberno. O delicado momento da industria galega, Cataluña e Carolina Bescansa son outros dos temas desta conversación, a cuarta das entrevistas electorais en Galiciapress, despois das dos candidatos de BNG, Cs e PP.
O presidente do Goberno en funcións expresa o seu "firme e rotunda condena á violencia que busca romper a convivencia en Catalunya".
Unidas Podemos perdería votantes en favor da formación de Íñigo Errejón, Máis País.