Parecía que non ía chegar nunca, pero finalmente xa hai Goberno de España presidido por Pedro Sánchez. Un equipo de 22 ministros, record no seu número desde a constitución da democracia. Un Executivo que xera dúbidas nalgúns e esperanza noutros. O importante é comezar a gobernar, os resultados iranse vendo aos poucos, din os entendidos. O que ocorre é que o Goberno de dúas almas ideolóxicas bastantes diferentes entre si fai presaxiar tormentas máis pronto que tarde. É a gran pregunta. O tempo será o que mostre a resposta. O Goberno constituído, segundo dixo no seu día Pedro Sánchez para xustificar o pacto con Unidas Podemos é a vontade dos votantes. “Curiosamente os votantes non senten responsables dos fracasos do Goberno que votaron”, dicía Alberto Moravia.
Os temas urxentes aos que vai ter que facer fronte o novo Goberno son uns cuantos: pensións, funcionarios, temas territoriais, infraestruturas e unha longa lista das outras cousas que tivo que prometer Sánchez para alcanzar a presidencia. Un saco de peticións que non ten fondo. Claro, que hai un “pequeno” problema para resolver que se chama orzamentos xerais. Sen eles todo o prometido, aínda que estea escrito, levaríallo o vento.
Os orzamentos, dentro da carreira de obstáculos que ten o Goberno, pola fráxil maioría coa que conta para sacalos adiante, é o segundo gran reto de estabilidade que se lle presenta a curto prazo. É necesario contar con orzamentos propios, aínda que sexan os primeiros; despois, ás malas, prorrógalos, pero necesitas contar con eses orzamentos e deixar atrás os de Rajoy.
A situación de Catalunya, os políticos presos, os fuxidos e as relacións coa xustiza son outros temas non menores aos que ten que facer fronte o reelixido presidente, que se subiu nun arame tratando de facer equilibrios para non caer ao chan, non ten rede.
A todos eses problemas hai que sumarlle o malestar xerado co posible nomeamento de Dolores Delgado, exministra de Xustiza, como nova Fiscal Xeral do Estado, que tanto incomodou a un sector importante de fiscais como á oposición, que interpreta o nomeamento como unha manobra para controlar esta institución.
Os intentos de Pablo Iglesias de marcar perfil propio no Executivo e colgarse as medallas dos logros do Goberno é tema que non se lle escapa ao presidente socialista, preocupa que isto sexa así. O mesmo que a presenza en determinadas manifestacións vinculadas co mundo independentista, caso da última manifestación de apoio aos presos de ETA na que participou a formación violeta.
As expectativas de concesións aos políticos presos cataláns están no punto de mira do mundo xudicial e os partidos da oposición, quen esperan algunha manobra... A liberdade dixo un día á lei: “ti estórbasme” A lei respondeu á liberdade: "eu gárdote ", dixo Pitágoras.
Con todos estes temas, o Goberno non o vai a ter nada fácil. Aínda que hai gobernantes que na adversidade crécense . Haberá que darlle os cen días de graza ao Goberno.
Escribe o teu comentario