Política

Parece cada día máis evidente que, a pesar da tripla crise que nos golpea duramente (sistémica, ambiental e pandémica), da brutal ofensiva das dereitas (PP/ Cs/ VOX) e os seus aliados (xuíces, policías, medios de comunicación...) e das comprensibles diferenzas internas, o goberno español das esquerdas (PSOE/UP) avanza na súa consolidación con cada vez máis seguridades de ser quen de finalizar a actual lexislatura e afrontar a próxima nunha excelente posición de partida tal como para repetir a actual maioría.

Fai máis dun mes que o líder de DO anunciou que a súa forza política presentaríase ás próximas xerais e autonómicas, competindo cun Partido Popular que vería ameazados un bo número de votos.

Non deberían quedar dúbidas sobre as reais intencións da maioría de estes  negacionistas: sementar o medo, crear un estado de ansiedade xeral para así conseguir tanto debilitar á resistencia das clases populares as reformas  regresivas das pensións públicas canto evitar que o debate político céntrese no que resulta decisivo, en se queremos, ou non, un sistema público de pensións, que sexa universal e garante dunhas pensións suficientes.

PP do Porriño acepta as peticións de EU SON para a moción de censura e defende primar "o interese público" 

Dentro do “Mare Magnum” de cousas que descoñezo sorpréndenme algunhas iniciativas tomadas por algúns políticos de Ourense. Neste caso concreto, non se trata de xulgar a idoneidade da medida, nin as circunstancias que puidesen rodeala, senón do esforzo que supón levala adiante.

A pesar dos atascos citados non me cabe a menor dúbida de que se o BNG avanza polo camiño debuxado na XVIII Asemblea Nacional -que pode finalizar sendo histórica- algo empezará a cambiar en Galicia para ben das clases populares que son maioría no país pero que levan moito tempo esquecidas polos poderes públicos.

Que o PSdeG-PSOE non está debidamente preparado para gañar unhas eleccións autonómicas como, por caso, parece confirmar a evidencia de que despois de 12 convocatorias electorais o PSdeG-PSOE só una (1)  alcanzou a Presidencia da Xunta de Galicia pola vía electoral, por certo e en coalición, a pesar dos continuos cambios de candidato (11).

A portavoz nacional do BNG, Ana Pontón, anunciou que se volverá a presentar para encabezar a candidatura interna e liderar a formación nacionalista, co "reto" de gañar a Xunta en 2024, porque "por primeira vez", proclamou, a formación nacionalista está en "condicións de disputar a hexemonía ao PP". "Fose un erro maiúsculo e un lastre para o reto que temos por diante non facer un alto no camiño", exclamou, antes de afirmar:  "Seguir coma se nada, non era unha opción".

A estas alturas de la legislatura hay algo más que evidente: el futuro del gobierno español de turno (PSOE/UP) está más en sus propias manos que en las de la oposición (PP/Vox) que solo llegará al gobierno si aquel se hace el haraquiri o se produce una hecatombe que, hoy por hoy, no se ve en el horizonte.

Un partido que aproveita a súa condición de maioría absoluta para crear un escenario, claramente explicito no citado regulamento, no que o debate político tanto favoreza descaradamente o lucimento persoal do Presidente da Xunta canto lle dificulte a oposición aos seus labores de fiscalización da acción de goberno e de confrontación das distintas alternativas.

A Asemblea do BNG está enfocada a gañar en 2024, aínda que Ana Pontón aínda garda silencia coa súa candidatura

Se en Cataluña os efectos negativos destas malas lecturas parecen evidentes, como por caso reflíctese na importante perda de apoios por parte do soberanismo (640.000 votos entre as eleccións de 2017 e 2021), tanto por cansazo do seu electorado  como polo crecer doutras forzas por caso o PSC (que foi a forza máis votada nas últimas eleccións) e VOX, quen apareceu no escenario catalán por primeira vez.

Revisións que, na opinión de quen isto escribe, non implican necesariamente renuncias nos obxectivos a longo prazo, senón modular os discursos e os programas en función dos colectivos cuxo apoio se procura para así alargar a base social.

Esta semana arrinca o curso político en España coa escalada do prezo da luz como un dos temas candentes da actualidade política. As críticas ao PSOE chegan tanto desde a oposición como desde os seus socios. O pasado 25 de agosto a factura marcou un novo máximo histórico e superou os 122,70€ de media.

Soflamas de odio que atacan comportamentos e gustos que non casan coa cultura nacional católica: por caso, non podemos comprobar que con motivo da aprobación por parte do goberno español da Lei trans, que busca frear o acoso e a discriminación que sofre o colectivo LGTB, as agresións e os ataques homófobos están a crecer ("en España pasamos de dar malleiras aos homosexuais a que agora estes colectivos impoñan a súa lei").

Recentemente tivemos unha nova mostra desta realidade cando no Parlamento español e desde a tribuna de oradores o portavoz do Partido Popular (PP), señor Casado, afirmaba que "a Guerra Civil foi o enfrontamento entre os que querían a democracia sen lei e os que querían a lei sen democracia".

Cos avances na vacinación e, por caso, a progresiva desescalada das máscaras, entramos, despois de case ano e medio de pandemia, nunha maior normalidade que repercutirá positivamente tanto na convivencia e na vida cotiá como na marcha da economía.

Non me cabe a menor dúbida de que a combinación dunha estratexia de esquerdas, como a expresada polo portavoz de ERC, cunha táctica negociadora e dialogante como a sucesiva polos nacionalistas vascos do PNV, permitiría hoxe que o soberanismo galego tivese un maior protagonismo político tanto en España como en Galicia.

Benvido sexa tamén, por parte das forzas independentistas catalás, a aceptación da evidencia de que o escenario político actual en España non é o mesmo que cando a DIU (outubro do 2017).

A pesar diso, e contra toda lóxica, os maiores inimigos á concesión dos indultos poden estar no interiordelPSOE. Nunha vella garda que non parece ser quen nin de "perdoarlle" a Pedro Sánchez e os seus apoios que os derrotaban democraticamente nas batallas internas nin de entender que o seu tempo político xa pasou, polo que deberían dar un paso atrás e deixar que as novas xeracións gobernen e dirixan o partido como asi quere a maioría dos militantes e simpatizantes do mesmo.