Puigdemont

A maior debilidade do movemento independentista catalán deriva de non ter calibrado na súa xusta medida a correlación de forzas por mor dun, cada día mais evidente, infundado e excesivo optimismo. 

Despois dunhas "tranquilas" vacacións, os políticos veñen coas pilas cargadas.

Puigdemont non é Napoleón, nin se lle parece. Só teñen en común que Waterloo será a súa tumba política como o foi para Napoleón. Tentar emular ao pequeno gran home é como un chiste de Eugenio.

O presidente do Parlamento Europeo, Antonio Tajani, respondeu este xoves ao expresidente da Generalitat Carles Puigdemont e ao exconseller Toni Comín que a decisión sobre a entrega ou non da acta de eurodeputados corresponde ás autoridades españolas.

Os independentistas pretenden protestar na cidade francesa o próximo 2 de xullo, día da constitución do Parlamento Europeo. O independentismo catalán pretende, desta forma, exercer presión sobre as autoridades europeas ao redor da exclusión de Carles Puigdemont da cámara continental, á que accedeu o pasado mes de maio nas eleccións europeas.

Quim Torra convocou aos medios de comunicación para presentarlles o balance do seu ano de desgoberno, que ten máis sombras que luces.

Que en Estrasburgo quítenlle a razón ao independentismo catalán e que a "gran prensa española" pase no bico dos pés sobre o asunto, dá moito que pensar.

Tampouco permite celebrar as reunións do Govern a distancia e argumenta que pode non ter garantida a súa propia seguridade e liberdade ou o segredo das deliberacións.

O ex-president fuxido presume que de lograr un escano no Parlamento Europeo gozaría de inmunidade inmediata, o que non é certo, de acordo á lexislación española.

O fuxido pretende ter controlado ao grupo parlamentario que salga nas eleccións do 28-A.

Segundo a Benemérita, a empresa alemá --que pertence ao xigante Deutsche Telekom, participado pola República Alemá en máis dun 30%-- colaborou co Govern, tanto na etapa de Mais como na Carles Puigdemont, para crear as chamadas 'estrutures d'Estat'.

O lehendakari Iñigo Urkullu regalounos a todos os que seguimos en televisión o seu interrogatorio ante o Tribunal Supremo, unha imaxe institucional de si mesmo.

A viaxe a Waterloo soa a máis do mesmo, e o que necesitamos agora en Catalunya é algo moito máis eficiente e rompedor. Algo que unha e non que nos leve a outro 155 e por conseguinte a jarabe de pau para todos.

Mentres o BNG negocia coa Esquerra do ex-vicepresidente Junqueras, o fuxido ex-presidente fai un chamamento aos nacionalistas galegos a sumarse a unha candidatura compartida con Bildu.

Desde fai xa demasiado tempo, en Catalunya estase bombardeado desde o mundo político independentista á cidadanía con novos nomes de partidos.

Os dous grupos, indispensables no grupo independentista, non asistirán á reunión organizada por Carles Puigdemont en Waterloo. Ademais da CUP e ERC tamén están convocados Junts per Catalunya, o PDeCAT,, a Assemblea Nacional Catalá e Òmnium Cultural.

Hai persoas que non o poden evitar, ou como di un refrán popular, "a cabra sempre tira ao monte".

Outro político que ten que rectificar o que dixo sobre o seu propio carreira profesional. O ex-líder da Generalitat dixo que tiña a licenciatura de Xornalismo e estudos de Filoloxía. Ensinos que agora, sorprendentemente, desapareceron do seu Currículo no Parlament de Catalunya.

Quim Torra volveu de novo a Bruxelas a recibir ordes do seu xefe Puigdemont sobre a estratexia para seguir ata final de ano