A viaxe a Waterloo

Manuel Fernando González Iglesias

Cando se fai unha viaxe política ha de levarse a cabo a tempo e, sobre todo, rodeala da firmeza que só dá a verosimilitude. O da señora Arrimadas, con todos os meus respectos, foi o triste final dunha etapa na oposición que non conseguiu os seus obxectivos electorais. Agora volvemos ás urnas e non se pode pretender gañar o crédito da xente que non se gañou con feitos relevantes durante toda unha lexislatura, na que a oposición foi ridiculizada por un político mediocre e sectario.


A triste verdade é que Quim Torra riuse de todos os demócratas, e Puigdemont, o home que lle di todo o que ha de facer, ata se ha carcajeado a conta de quen só puideron quitar lazos amarelos nalgunha ponte, pero nunca poñerllo difícil á jauría independentista. A oposición fíxoo moi mal.


Non nos enganemos máis, todo o que vivimos desde decembro do 2017 tivo dous grandes protagonistas: Puigdemont e o seu presidente por delegación Quim Torra. Con ningún dos dous puido Inés Arrimadas, Miquel Iceta e os sucesivos líderes do PP que como os dos Comúns acabaron índose á súa casa co rabo entre as pernas. A CUP non conta porque vive noutro universo paralelo.


Por iso a viaxe a Waterloo soa a máis do mesmo, e o que necesitamos agora en Catalunya é algo moito máis eficiente e rompedor. Algo que unha e non que nos leve a outro 155 e por conseguinte a jarabe de pau para todos.


O xuízo ao procés e aos seus protagonistas acabará. Os líderes xulgados comezasen nos próximos días a escoitar os testemuños dos que si estiveron alí e viron o que pasou. Eles serán a carga de profundidade que deixou o Xuíz Llarena na súa confusa instrución, para que a condena por sedición ou rebelión sexa a que pide a fiscalía. E entón de que nos servirá aos cataláns independentistas ou constitucionalistas a aplicación in aeternum do 155 ou unha condena de 15 anos sen indulto posible? Seremos un país mellor, máis próspero ou máis libre? Sra. Arrimadas Por que quixo presionar ao Tribunal índose a Waterloo? Señor Iceta, e Vd. que fixo para que mellore a situación, salvo poñerse de perfil para saír nos telexornais enchendo o despacho presidencial de malos consellos?


Como son un pagafantas irredento aínda me creo que un día destes producirase o milagre e unha nova xeración de políticos cataláns asumirá as súas responsabilidades e deixará claro que o que máis nos interesa a todos é librarnos da política vella e rencorosa, para así poder convivir en sa harmonía, pensando cada cal o que lle vinga en gana, sen que iso impídanos facer o que mellor se nos deu sempre aos cataláns: pactar.


Artigo orixinal publicado en catalunyapress.es


Sen comentarios

Escribe o teu comentario




He leído y acepto la política de privacidad

No está permitido verter comentarios contrarios a la ley o injuriantes. Nos reservamos el derecho a eliminar los comentarios que consideremos fuera de tema.

Máis opinión
Opinadores

Galiciapress
Praza da Quintana, 3; 15704 Santiago de Compostela
Tlf (34)678803735

redaccion@galiciapress.es o direccion@galiciapress.es
RESERVADOS TODOS OS DEREITOS. EDITADO POR POMBA PRESS,S.L.
Aviso legal - Política de Cookies - Política de Privacidade - Configuración de cookies - Consello editorial - Publicidade
Powered by Bigpress
CLABE