ERC

Case en tempo de prórroga, Pere Aragonès, en contra da opinión de JxCat, chegou a un acordo cos comúns de Ada Colau para aprobar os orzamentos do 2022, que estiveron durante uns días no “aire” pola negativa da CUP, que mesmo presentou unha emenda á totalidade

A política entrou nunha fase de desconcerto- non é a primeira vez que ocorre- e o que parece lóxico deixa de selo e o sentido común, non é xa o máis común dos sentidos, á vista do que está a ocorrer na política.

José Blanco é socio fundador da consultora, Elena Valenciano é senior adviser e Ricardo Cortés, director de desenvolvemento e innovación. Ademais, Guillermo Martínez, exconsejero de Presidencia en Asturias, será director xeneral da consultora.

Os republicanos non dejáran de negociar con Moncloa os orzamentos xerais do estado, negociación á que se segue pechando en banda os seus socios da Generalita Junts. Esquerra, de feito, insiste en que os de Puigdemont farían ben en negociar xunto a eles as contas estatais de 2022.

Estes días o goberno da Generalitat que preside o republicano Pere Aragonés cumpriu os seus 100 primeiros- case 30 de vacacións estivais- pouco máis ou menos que os mesmos que estiveron a negociar para formar goberno

ERC, Junts e a CUP alcanzaron este mércores un pacto "de mínimos como base para desencallar o inicio desta lexislatura", o que pode servir para tentar desbloquear as negociacións para a investidura do candidato republicano á Presidencia, Pere Aragonès, e a formación do Govern.

Aragonés non pode seguir facendo o ridículo como o está facendo ata o de agora

Puigdemont segue tensando a corda e farao probablemente ata o último minuto para arrincarlle a ERC o máximo de poder posible. Os republicanos, conscientes de que permitir que gobernase o PSOE dividiría as súas filas, din que exploran ir a uns novos comicios. 

Catalunya é diferente, din as mentes pensantes, xa o estamos vendo: reunións políticas nos cárceres, con privilexios incluídos que deberían darlles vergoña

Na segunda volta, a Aragonès bastaríalle a maioría simple --obter máis votos a favor que en contra-- para ser elixido presidente, pero non ten garantida a elección pola falta de acordo con Junts.

ERC gañaría as eleccións catalás do 14 de febreiro en escanos --lograría entre 36 e 38 deputados, co 24,3% do voto-- e o PSC faríao en votos, pero sería segundo en número de deputados --34-36 escanos e 24,5% do voto--, segundo unha sondaxe publicada por RTVE.

Este xoves, en rolda de prensa solemne, Armand Calderón, secretario de medidas penais e alternativas anunciaba que as xuntas de tratamento das tres prisións catalás, onde se atopan os políticos presos habían decidido por “unanimidade” propoñer o terceiro grao para os políticos do procés. 

A pesar de que a memoria é fráxil, aínda lembramos, a declaración que no seu día fixese o presidente da Generalitat, Quim Torra na que moi seguro afirmaba que cando se aprobasen os orzamentos convocaría eleccións en Catalunya. 

Como as eleccións van celebrar cando o decida Puigdemont, todos estes meses que quedan Torra vai seguir dando a vara, porque a súa misión agora é facer todo o posible para desacreditar a ERC.

Tras ter Goberno no Estado, agora toca como di o PNV, aprobar os Orzamentos xerais, facéndoos tragables para uns e outras, e que podamos pagar así as contas do día a día, que son cuantiosas, traballando, todas e todos, sen descanso, para que a sanidade pública, as pensións, e o diñeiro público chegue aos agricultores que xa os temos na rúa das nosas cidades cando deberían estar a coidar das súas colleitas, e mesmo, por dicir algo máis, medios por se a pandemia do coronavirus alcánzanos de pleno, Deus non o queira, por exemplo no Mobile World Congress 2020.

Ao presidente tócalle agora aprobar unhas contas se non quere verse condenado a seguir gobernando cos orzamentos de Montoro. Dado o explosivo da política catalá, o PSOE prefire non forzar a máquina e que se aclare antes cando haberá eleccións na Generalitat. Por agora, non negociou as contas nin con ERC, nin tampouco co BNG.

Bruxelas retira finalmente o dereito de Oriol Junqueras a ser eurodeputado despois de que o Tribunal Supremo puxese sobre aviso ao organismo continental das consecuencias da súa condena en firme polo Procés, entre as que está a súa inhabilitación para asumir ese cargo. 

Pere Aragonés, vicepresidente da Generalitat e coordinador nacional de ERC, fixo pública a decisión da forza catalá de manter o seu acordo co PSOE a pesar da inhabilitación de Quim Torra por parte da JEC e rexeitar que Junqueras poida ser acreditado como eurodeputado. 

ERC non deu a sorpresa e, soportando a presión exercida por Torra e Puigdemont, facilitará a investidura da coalición de PSOE e Podemos. Iso si, no Consell Nacional dos nacionalistas cataláns non houbo unanimidade, só unha "ampla maioría". Séguese descoñecendo por agora a letra pequena do acordo alcanzado entre socialistas e republicanos.

A reunión de Torra e Aragonés, a pesar da cordialidade que afirman os dous protagonistas que a existiu, reflicte a realidade: que cada vez as relacións entre os dous partidos que gobernan son máis distantes.