Oriol Junqueras revalidou o seu liderado en Esquerra Republicana de Catalunya (#ERC) ao gañar a segunda volta co 52% dos votos, tras 13 anos desde o seu primeiro mandato. Deste xeito, volve liderar a formación nos próximos anos.
Este domingo celébrase a segunda volta das eleccións internas de Esquerra Republicana de Catalunya (#ERC), nun ambiente marcado por unha división que cuestiona o liderado de Oriol Junqueras, quen durante 13 anos liderou o partido baixo unha estratexia de ampliación de bases e pactismo
A lingua é un dos eixos principais. Este pacto ten como obxectivo fortalecer o uso do catalán na rexión, asegurando que o idioma reciba o apoio necesario en todos os ámbitos gobernamentais
A verdade é que neste caso non se cumpriu, porque a maioría da cidadanía tiña a esperanza dun cambio no país e, tras o visto e oído, tira por terra esa esperanza de cambio e eles volven outra vez cos temas identitarios.
Pero en que punto están agora esas negociacións? As negociacións céntranse nestes momentos con ERC e os Comúns de Colau. De momento Trías e o seu partido quedaron descartados se non se produce algún outro imprevisto, que nunca se pode descartar.
Ao final, o conclave de Junts terminou sen acordo. As discusións continuarán, sen data fixada para decidir.
Un partido que goberna non debe facer de oposición á vez, xa que perde credibilidade e devolve a intranquilidade aos cidadáns que crían que algo cambiara neste país convulso, provinciano e “decadente”
O goberno decide substituír o delito de sedición polo de desordes públicas agravados
Junqueras, Rovira e outros tomaron unha serie de decisións, perderon e deben asumilo, gústelles ou non
O Barómetro do Centro de Investigacións Sociolóxicas (CIS) correspondente ao mes de outubro outorga unha estimación do voto do 0,6% ao BNG ante unhas eleccións xerais. A formación nacionalista sobe neste apartado unha décima en relación ao 0,5% que lle daba o Barómetro de setembro, aínda que o habitual é que se sitúe nesa pinza do 0,5% ou 0,6%.
Se as choivas se dignan a compracer as nosas aspiracións terreais, quizais sirva como elemento equilibrador que tempere a temperatura política que se está vivindo entre os socios do goberno de Catalunya
Case en tempo de prórroga, Pere Aragonès, en contra da opinión de JxCat, chegou a un acordo cos comúns de Ada Colau para aprobar os orzamentos do 2022, que estiveron durante uns días no “aire” pola negativa da CUP, que mesmo presentou unha emenda á totalidade
A política entrou nunha fase de desconcerto- non é a primeira vez que ocorre- e o que parece lóxico deixa de selo e o sentido común, non é xa o máis común dos sentidos, á vista do que está a ocorrer na política.
José Blanco é socio fundador da consultora, Elena Valenciano é senior adviser e Ricardo Cortés, director de desenvolvemento e innovación. Ademais, Guillermo Martínez, exconsejero de Presidencia en Asturias, será director xeneral da consultora.
Os republicanos non dejáran de negociar con Moncloa os orzamentos xerais do estado, negociación á que se segue pechando en banda os seus socios da Generalita Junts. Esquerra, de feito, insiste en que os de Puigdemont farían ben en negociar xunto a eles as contas estatais de 2022.
Estes días o goberno da Generalitat que preside o republicano Pere Aragonés cumpriu os seus 100 primeiros- case 30 de vacacións estivais- pouco máis ou menos que os mesmos que estiveron a negociar para formar goberno
ERC, Junts e a CUP alcanzaron este mércores un pacto "de mínimos como base para desencallar o inicio desta lexislatura", o que pode servir para tentar desbloquear as negociacións para a investidura do candidato republicano á Presidencia, Pere Aragonès, e a formación do Govern.
Aragonés non pode seguir facendo o ridículo como o está facendo ata o de agora
Puigdemont segue tensando a corda e farao probablemente ata o último minuto para arrincarlle a ERC o máximo de poder posible. Os republicanos, conscientes de que permitir que gobernase o PSOE dividiría as súas filas, din que exploran ir a uns novos comicios.
Catalunya é diferente, din as mentes pensantes, xa o estamos vendo: reunións políticas nos cárceres, con privilexios incluídos que deberían darlles vergoña