ERC bótase á rúa para boicotear o cume hispanofrancesa

Cambiar de opinión argumentando por que se fai ten certa lóxica se o argumento convence. Se un grupo político - gobernos- cambian de opinión mirando só aos seus intereses partidistas, a cousa cambia. Con demasiada frecuencia prodúcense cambios de actitude, opinión, na chamada clase política - que tanto lles molesta que lles digan-. Non se pode estar a cambiar de criterio cada dous por tres. A credibilidade, que é un ben que tanta costa conseguir, adoita ir polo fregadero cando isto ocorre con demasiada frecuencia, co desconcerto da cidadanía que moitas veces non entende nada, só os “adoutrinados” non pon en dúbida as explicacións dos seus líderes.

Cando parecía que ERC adoptara o pragmatismo de gobernar en situacións complicadas, a pesar das críticas de até hai pouco o seu socio de goberno, agora, ante a negativa do PSC de Illa a apoiar os orzamentos cataláns si non se cumpren unha serie de contrapartidas - como fan os republicanos co goberno de Pedro Sánchez-, puxeron o berro no ceo e non tiveron mellor idea que sumar ás mobilizacións independentistas convocadas polas entidades soberanistas contra o cume hispanofrancesa que se celebrará o próximo día 19 deste mes en Barcelona. Así o declarou a portavoz de ERC, Marta Vilalta, en rolda de prensa. Segundo Vilalta, o cambio de actitude do seu partido débese ás declaracións do ministro da presidencia, Félix Bolaños, e outros ministros que afirmaban que o “procés” terminara. Gran agravio dos ministros de España contra eles! Quizais as declaracións da portavoz serían outro si os socialistas apostasen por aprobar os orzamentos de Pere Aragonès e dicir que son os mellores. Ou quizais simplemente votar que si, como fixeron os Comúns de Colau a cambio de que os republicanos apoiasen á súa vez os do concello de Barcelona.

Se o presidente do goberno de España non fixese o xesto de elixir Barcelona para o cume franco-española onde asistirá o presidente francés, Macrón, un problema menos tivese, porque a estas alturas de a” película” aínda hai membros de ERC que defenden que non hai situación de normalidade, que defenden a República e a amnistía e que cese a “persecución política”. Toda unha alegación que volve lembrar que este goberno só goberna para unha parte da cidadanía de Catalunya, que de momento aínda  non son o 50% da poboación. Ademais, os chamados “constitucionalistas” tiveron que aguantar estoicamente todos os episodios do procés sen que ninguén os defendeu. Dicía Churchill que A democracia é a necesidade de dobregar de cando en vez ás opinións dos demais”. Todos.

Un partido que goberna non debe facer de oposición á vez, xa que perde credibilidade e devolve a intranquilidade aos cidadáns que crían que algo cambiara neste país convulso, provinciano e “decadente”. ERC equivocouse outra vez deixar arrastrar por uns cantos e sobre todo por esa frustración de non conseguir uns orzamentos de consenso, aínda que a partida de xadrez aínda non terminou. Aínda hai xogo e antes do 19 as cousas poden cambiar, sempre sucede o mesmo  Non sei quen dixo que “en política hai que sanar os males, xamais vingalos”.

Se os republicanos que gobernan en Catalunya súmanse a unha manifestación para aproveitar a ocasión de saír nos medios de comunicación estranxeiros, chupando uns minutos de” cámara” pondo a parir ao goberno socialista, e Unidas Podemos están no lado dos republicanos - mostrando a “represión” que hai en Catalunya- é que se perdeu o sentido común, o pouco que aínda quedaba. E guste ou non, Pedro Sánchez, que pode perder as próximas eleccións polas súas concesións ao independentismo, fixo máis cousas das que o seu propio partido estaba e segue estando disposto facer. O custo será alto e a pesar diso, Sánchez xogoulla. Por que entón os republicanos devólvenlle o favor desta maneira? É que quizais co goberno do PP sácase máis rédito electoral? Todo é posible e os que gobernan están aí porque os vota. Alguén dixo que “algo peor que un político corrupto é un cidadán que os defenda”. Pois iso.