Salvador Illa, atrapado no seu labirinto, coa axuda dos seus “amigos”

O Debate de Política Xeral que tivo lugar no Parlament de Catalunya puxo de manifesto posturas políticas que xa se esperaban.Algúns dos políticos intervinientes, de face á galería —é dicir, aos seus votantes—, interpretaron algo máis intenso o seu papel. As ocasións, deben pensar, hai que aproveitalas, sobre todo cando se creen posuidores da verdade absoluta e donos do país. Deses hai uns cantos.

O presidente da Generalitat, Salvador Illa, atópase “atrapado no seu labirinto”: gobernar en minoría, con apoios de trueque, nalgúns deles cun prezo moi alto , difícil de satisfacer.

Os orzamentos do goberno de Illa están no aire. Estano porque a dereita de Junts apértalle cada vez máis. Mesmo vai máis aló e ameaza con cargar ao goberno de Pedro Sánchez se non se cumpren os acordos negociados en Bruxelas. O líder de Junts no Parlament, Albert Batet, co seu ton habitual de persoa “dialogante e de consenso”, dicíalle a Illa, sen inmutar o máis mínimo, que deixou a Catalunya en estado de coma e na UCI. As afirmacións de Batet son das que hai que enmarcar para non esquecer delas.

Ao gran supremacista neoconvergente Batet esquéceselle os anos nos que gobernaron, en como deixaron o país: en parálise social, económica e cultural. Unha Catalunya na que as empresas se foron marchando.Eles se deixaron na UCI e a sociedade dividida. Esa Catalunya da que se apropiaron e perdoan a vida aos que non pensan como eles: unha Catalunya excluínte, cun mando e pensamento único. Iso cambiou algo.

Batet, que ten mala memoria, mesmo chegou a dicirlle ao presidente catalán que “Catalunya espertará da anestesia”. Non fai falta dicir que serán eles, cando gobernen, os que obren o gran milagre, como vimos anos atrás. Esquécese de que Catalunya son todos os seus cidadáns: os nados, os vindos e os que queiran quedar. O gran problema dos de Junts é que sempre que falan fano en nome de Catalunya; consideran a este país como a súa leira e nela poden facer o que queiran.Catalunya é outra cousa

Batet acusaba a Illa de españolizar Catalunya. De verdade crello? O PSC, con Salvador Illa á fronte, converteuse na casa do “catalanismo”, ese partido ao que aspiraba Jordi Pujol. Algúns chaman ao PSC a “partido escoba”, recollendo a políticos procedentes especialmente de Junts, ERC e a democristiáns con tinguiduras nacionalistas, como o conseller Ramón Espadaler e Jaume Duch. Ex-Junts, Miquel Sàmper. ERC tamén conta con xente súa no goberno (aínda que non están afiliadas, son de ERC sen carné): Francesc Xavier Vila, que ocupa a Conselleria de Política Lingüística, e Sònia Hernández, consellera de Cultura. Dúas persoas que no seu día estaban moi vinculadas ao independentismo. Dous consellers que están para completar a implementación das políticas de ERC.

Tal é a españolización que está a facer Salvador Illa: só hai que velo tamén en como foi un goberno socialista quen levou a que A 2 de TVE convértase na 2Cat, en catalán, coa lema “A que parla com a túa”. Segundo din os seus directivos, “chega para sumar”. Quere ser complementaria á oferta actual de televisión en catalán. Esta reconversión de TVE2 ao catalán, cando xa se conta con TV3 exclusivamente en catalán… é “a lingua que ti falas”? Eu creo que hai outra lingua que tamén se fala. e non se reflicte na televisión pública catalá, TV3. E iso estao facendo un goberno socialista.

O mesmo que ampliar as “embaixadas”. Ás caladas, Salvador Illa está a facer máis cousas das que até agora se atreveron a facer os gobernos de Mais, Torra e Aragonès. Está a aplicar a inmersión, sen ruído, calando, pero o fai. Está españolizando Illa Catalunya? Non, todo o contrario: algúns  até cren que está a traizoar aos seus votantes.

O presidente catalán, estes días, está a suar máis da conta. Está atrapado pola dereita e a ultradereita, pero tamén polos independentistas e os Comuns, que ben non se sabe a que xogan. Son días duros para Illa, que parece xogar en campo contrario e, encima, ten que portar ben co equipo titular. Se saca adiante os orzamentos —cousa improbable, aínda que non imposible—, terá un ano máis para facer xestión, vendela ben e tragar varios sapos ao día. Iso é a política.