Case en tempo de prórroga, Pere Aragonès, en contra da opinión de JxCat, chegou a un acordo cos comúns de Ada Colau para aprobar os orzamentos do 2022, que estiveron durante uns días no “aire” pola negativa da CUP, que mesmo presentou unha emenda á totalidade. Despois do acordo, os comúns manifestaron que retirarían a emenda á totalidade que presentaran. A cambio - nada é gratis en política- os republicanos, en boca do seu portavoz no concello Ernest Maragall, anunciaron esta mesma mañá que darán o seu voto afirmativo aos orzamentos do concello de Barcelona, cando fai tan só uns días dicía o contrario. É un cambio de cromos entre os dous partidos.
O acordo de Aragonès cos comúns realizouse onte tras unha reunión de urxencia. Á mesma non acudiron os representantes dos seus socios de goberno, JxCat, que non queren aos de Colau no bando do si. Pero Aragonès impuxo o seu criterio na reunión urxente do Consell Executiu convocada a primeiras horas deste luns, onde informou aos seus socios do acordo alcanzado cos comuns. Non deixou marxe de manobra aos consellers de Puigdemont, que se tiveron que tragar o sapo se ou se ante a outra posibilidade, que era convocar novos comicios pola situación creada.
De momento, o que se sabe do acordo é que os republicanos votarán si aos orzamentos de Colau, cousa que desagradou a Maragall, porque significa unha desautorización en toda regra. Esta situación deixou bastante tocado ao que será de novo o cabeza de lista aos seus 78 anos - será así despois do pacto deste luns?-. Maragall terá que explicar como dixeriu o anfibio que se lle atragoou. Mentres, os de Junts, non dixeron esta boca é miña e Artadi parece que seguirá coa súa postura inicial de non apoiar os orzamentos. Miúda lea, o de sempre que non cambiou. Dicía o primeiro ministro francés Charles de Gaulle: “Cheguei á conclusión de que a política é demasiado sería para deixala en mans dos políticos”.
Mentres isto sucede, os socialistas seguen coa súa proposta de non retirar a emenda á totalidade, aínda que persistirán na súa man tendida ao presidente Aragonès que non quere, de momento, saber nada dos socialistas. Igual a Salvador Illa a man dereita creceulle uns cuantos centímetros despois de tanto estirar a súa man aos republicanos. Claro que non queda máis remedio que seguir con esa actitude, se quere que os republicanos fagan o mesmo cos orzamentos de Pedro Sánchez. Sexa como sexa, algo está a cambiar, non sabemos se para ben, na política catalá, pero a pregunta é: Vanllo a poñer fácil a CUP e os de JxCat a Aragonès? Está claro que non será así. O que significa que se poden aprobar os orzamentos, pero a ruptura do bloque independentista ha quedado patente e a postura dos comunistas foi a de aproveitarse da situación, como vén sendo habitual. A guerra só acaba de empezar e veremos nos próximos capítulos como se vai desenvolvendo. Porque ao final “A política é un acto de equilibrio entre a xente que quere entrar e aqueles que non queren saír”. Iso dicía alá polo século XVII o clérigo, predicador e intelectual francés Jacques Benigne Bossuet.
Escribe o teu comentario