E se en Francia fracasa o pacto republicano?

Emmanuel Macron é o nome co que os medios de comunicación encabezan todas as súas informacións neste luns de finais de abril. Un ex ministro socialista que abandonou o que era o partido de goberno en Francia para presentarse ás eleccións converteuse na esperanza europeísta de Bruxelas ao gañar, por unha minoría maioritaria suficiente para ir á segunda volta, as eleccións no noso veciño país.

Marine Le Pen é a outra "triunfadora" da xornada que espera na segunda volta que os votos dos minoritarios Jean Lasalle, Nicolas Dupont-Aignan ou François Asselineau, máis eurófobo aínda que Le Pen, lle dean unha vitoria sorpresa coma a de Trump, que os enquisadores non esperan e a maioría dos partidos ata agora maioritarios tampouco.

Din, os que saben destas cousas, que Macron é un proxecto póstumo do President Hollande que, como Mitterrand, quere perpetuarse no poder deixando á fronte da República a un moi novo candidato do socialismo máis heterodoxo e europeísta, algo que moitos tamén cualificaron de erro histórico e risco innecesario para os intereses dos franceses.

Se as lexislativas, á súa vez, confirman o afundimento definitivo das dúas grandes forzas hexemónicas en Francia, a Macron espéralle unha travesía política chea de incertezas, xa que detrás da súa moi acusada personalidade política, existe un baleiro de poder, que ata agora ocupaban os dous grandes partidos, que se desmembraron coma en Italia en múltiples pedazos ideolóxicos que colocan a República nun dilema realmente histórico.

Non obstante iso é futuro aínda moi afastado para os votantes, xa que o máis inmediato é onde se ventila practicamente "a maior". Elixir un Presidente apoiado por todos os caídos en desgraza electoral, executando así o que se chama o pacto republicano, ou polo contrario, dar as costas ao mesmo, e deixarse seducir pola "populista" Marine Le Pen, como xa fixeron os norteamericanos con Donald Trump en contra de todos os prognósticos.

Todo o mundo político e empresarial espera que tal cousa non suceda. Pero, a verdade, é que ninguén se atreve a poñer a man no lume por un candidato que, ata hai pouco, era un descoñecido e ademais ministro dun departamento bastante zarandeado pola moi encabuxada clase media e aínda moito máis por todos aqueles franceses que teñen medo ao que están a ver nas súas rúas cos atentados yihadistas, cuxo reflexo social, tan ben sabe aproveitar a ultradereita de Le Pen.

Por iso a pregunta que hoxe nos facemos é moi simple e ao mesmo tempo terrible: E se en Francia fracasa o pacto republicano, achegámonos, talvez, á fin da Quinta República? 

Artigo publicado orixinalmente en Catalunyapress.