A charlotada legal en que se converteu o xuramento de as súas Señorías tanto no Congreso como en o Senado con apostilas ao xura ou prometo de cada un das deputadas/vos e senadores/ as, chamou a atención tamén dos máis novos da casa que comezan a entender que iso dos cargos nas nosas dúas Cámaras é un asunto menor en a Democracia, debido a que cada un ou unha, enténdeo como lle vén en gana. Imos, que como no futbol hai equipos diferentes e cores para todos os gustos.

Exemplar da Constitución española.

Os Maxistrados do Tribunal Constitucional para aforrarse traballo e problemas abriron coa súa sentenza como hai que acatar a lei máis importante do Estado, unha porta ao intranscendente, que é moi difícil que saibamos como explicarlles logo, aos que van ser no futuro novos cidadáns, cal é a forma honorable de comportarse cando se trata de xurar un cargo electo, se chegan a deputados ou senadores.

Non alcanzamos aínda ese momento pero, seguramente chegaremos a el cando soltemos que acatamos a Constitución española porque somos da Real Sociedade ou porque Rosalía é a nosa icona musical. E isto, que parece unha ridiculez pode acabar enfrontándonos a uns contra outros e ata poñendo en dificultades moi serias a a Monarquía cando teña que evacuar consultas para formar novos gobernos.

Veño de Madrid, os da periferia habemos de ir alí de cando en vez, para coñecer a España que queren os que miran cara á historia, para, logo ao volver a casa e comparala coa outra España que buscan os que queren irse a Ítaca, e así poder seguir cara a adiante sen perder os estribos mirando ao futuro sen deixarse a razón de ser ou non español no intento. Ademais de sentirse andaluz, catalán, vasco ou galego. É moi complicado o experimento, pero con paciencia pode un chegar a conseguilo.

.

Xa se sabe que nos últimos tempos, cunha boa dose de cinismo e malo leite, como folla de roteiro, imos chegando á meta, especialmente cando volvemos votar de forma tan continua e acompañamos esas votacións, con espectáculos tan esclarecedores, como o son, as tomas de posesión dos cargos electos que, en principio, a este senior do xornalismo parécelle que van acompañadas nas últimas lexislaturas de unha mensaxe moi perigosa ás novas xeracións: Isto da Democracia é unha broma, e por tanto, a política non hai que tomarlla en serio.