Noticia de primeira plana: O Presidente do Tribunal Supremo pide perdón polo lio das hipotecas. Ata aí perfecto, se se corrixe de inmediato a incerteza creada á xente e algún representante do Goberno socialista que se di de esquerdas lle para os pés ao portavoz da Asociación Española da Banca Jose Maria Roldán que tivo o callo de dicir que esa sentenza tería consecuencias para os clientes que pidan unha hipoteca. Home, Don José, iso xa o supoñiamos os que sempre o pagamos case todo, pero que Vd. ademais sólteo en público poñendo cara de vinagre coma se fose unha ameaza, soa mal e a destempo. Ou sexa que, Ministra de Facenda ou de Economía, váleme calquera das dúas, díganlle algo a este suxeito "tan importante" para que non se vaia de rositas.
E volvendo ao ámbito xudicial. Valorando satisfactoriamente as desculpas do Presidente Lesmes, hai que pedirlle por favor a tan Alto Maxistrado que persista na súa actitude de autocrítica corporativa e envíe un recado aos Xuíces que aínda teñen pendente sentenza sobre o recurso dos inculpados polos feitos atroces da violación múltiple do chamado caso de "a Manda", cuxos principais protagonistas están aínda na rúa, xa que os que teñen que enviarlles presumiblemente de novo ao cárcere, aínda non han resolvido nada definitivo. E como queira que o Exército acaba de expulsar das súas filas ao único militar inculpado, pois soa raro que As súas Señorías de Navarra non digan "esta sentenza é miña" despois de tanto tempo.
A cousa ou vai de eficiencia mínima ou de testiculina togada, que vén ser como unha dose de testarudez corporativa ante os millóns de persoas, especialmente mulleres, que mostraron a súa profunda indignación nas rúas e prazas de toda España, en desacordo coa primeira sentenza e a liberdade duns individuos que, ao seu sabio entender, mellor están no cárcere, que roubando lentes nuns grandes almacéns ou paseando a súa impunidade á vista da xente.
Perdón si, por suposto, pero máis eficiencia e sensibilidade xudicial en sentenzas como a de "a Manda", tamén.
Escribe o teu comentario