Gañémoslle, entre todos, a ETA ... a paz

Para a Democracia española, o anuncio de ETA non pecha o círculo de terror e ignominia que viviu este país desde 1958. O que agora se pretende facer visualizar ante as novas xeracións é un guion macabro dunha historia tola duns asasinos que sempre se consideraron gudaris e agora evolucionan en apóstolos dunha paz patriótica. E iso non é certo.

Por iso, todos os vascos e todos os españois debemos gañar esta paz, co mesmo valor e a mesma firmeza que as vítimas aguantaron unha guerra que uns fanáticos declaráronlles e que nunca buscaron e tanto sufrimento lles causou.

Agora non hai que deixar reescribir a historia á maneira dos asasinos, senón ao paciente e firme ditado dos feitos que sucederon, incluíndo a procura de pegadas e vestixios que non deixen en esquecemento os máis de trescentos asasinatos que quedan por aclarar, para que nada se deixe atrás, pasen os anos que pasen.

Todo é posible no futuro e a sociedade vasca e moitos dos seus representantes democráticos están pola tarefa de recoser o tecido social que se desgarrou durante tantas décadas de tiros na caluga e asasinatos con bombas, repito nunca desexados polas vítimas.

Quen agora din que se disolven gardan entre vinte dos seus elixidos os segredos máis sinistros da súa traxectoria, e sobre todo, a estratexia para que se esqueza o terror, o medo e as mortes que causaron, algo que só sería posible se esquecemos a verdade da historia dunhas imaxes inesquecibles para os que sufriron as súas consecuencias máis duras. 

Lembremos sempre o que sucedeu,  deixémolo escrito nos libros, unha e outra vez, para que xamais poida volver repetirse.

Os feitos son os que son. E os terroristas os mesmos. Non o esquezamos. Gañémoslle, entre todos, a ETA... a PAZ.

Artigo orixinal publicado en catalunyapress.es