Política

Un impacto que se reflicte tanto na caída da produción, a actividade e o emprego, como no crecente número de familias que teñen enormes dificultades para chegar a fin de mes e no crecemento da desigualdade e a pobreza que está a alcanzar cifras xamais coñecidas na democracia.

Teodoro García Egea, secretario xeral do PP, asegurou este luns nunha entrevista para a Cadea Cope que o PSOE aceptou unha das condicións impostas polos líderes da oposición no proceso de renovación o Consello Xeral do Poder Xudicial. Con todo, esa afirmación difire da versión de Moncloa.

A moción de censura presentada onte en Ribadavia provocará a renovación do goberno municipal grazas á alianza entre PSdeG e Ribeiro en Común. Unha alianza á que se podería sumar proximamente o BNG e que permitirçia aprobar os tan ansiados orzamentos.

A polémica ao redor da conversación filtrada nun chat de militares retirados segue provocando novas reaccións, nesta ocasión dun grupo de militares en activo que fixeron público o seu apoio aos responsables da conversación, na que afirmaba que había que “empezar a fusilar a 26 millóns de fillos de puta”. 

Se a memoria non me engana, é a primeira vez que a esquerda abertzale (neste caso BILDU) dálle o voto positivo a unha actuación do goberno español. E non a unha actuación calquera, xa que se trataba, como sinalaba, dos Orzamentos do estado para o ano 2021.

Está fóra de toda dúbida que coa aprobación dos Orzamentos 2021 abriuse en España a porta tanto a un novo ciclo como a un reagrupamento novo dos actores no escenario político español. Os datos que avalan esta afirmación son contundentes.

Os partidos da oposición contra o Goberno de Nicolás Maduro cargan con dureza contra a forza bolivariana, que presume de gañar nas eleccións ao Parlamento de Venezuela, a pesar de que as cifras que ofrece a oposición aseguran que só un 18,3% dos chamados ás urnas  exerceron o seu dereito ao voto. 

Algo que podemos comprobar de novo agora nesta recesión e no seo da propia Unión Europea cando os estados con menor presión fiscal son os que están a soportar un maior peso das débedas públicas á vez que os de maior presión fiscal teñen unha débeda menor.

Un dos argumentos máis demagóxicos utilizados regularmente polas dereitas españolas e galegas,  entusiásticamente apoiados polos seus medios de referencia, é aquel que afirma que con eles no goberno báixanse os impostos mentres que coas esquerdas sóbense.

A ausencia nun primeiro momento do vicepresidente Pablo Iglesias na xestión dos fondos europeos, a pesar da súa posterior rectificación, é só o último dos episodios dun matrimonio entre socialistas e a formación violeta que protagonizou no últimos dez meses máis dunha crise institucional.

Un escenario político que os baróns socialistas, nostálxicos do bipartidismo e a alternancia (PSOE, PP), cos seus comportamentos parecen querer que se ignore. Comportamentos que non os deixan en moi bo lugar como tampouco a súa preferencia por unhas prácticas políticas que teñen máis de conspirativas que de democráticas.

Reformas que alcanzan a asuntos moi relevantes e centrais do réxime do 78 e que van desde a xefatura do estado ata o poder xudicial,  pasando pola definición do propio estado español como un estado plurinacional.

É difícil atopar voces que cuestionen o seu enorme déficit democrático, porque a democracia máis antiga do mundo é hoxe unha democracia moi limitada tal que son as clases máis ricas e poderosas quen marca a axenda política, quen goberna.

Pensaran que a pandemia pasara de longo, cara a outros lugares, e relaxando as medidas volveu a coller a moitos mozos e maiores desprevidos. O incremento de casos positivos é moi preocupante e a economía gime ao ver que non hai marxe para a famosa autorregulación do mercado.

No curto espazo de dúas semanas producíronse en España unha serie de acontecementos relacionados coa corrupción partidaria e a actuación partidista da xustiza que xustifican sobradamente que se cualifique a democracia española como unha democracia deficitaria.