As enquisas, como se puido comprobar, non sempre acertan. Este 10-N quedará na memoria de boa parte da cidadanía como as eleccións que abriron a porta parlamentaria á extrema dereita, aos antisistema da CUP e o trompazo de Cidadáns.
Seguimos coa teoría de cataláns de primeira e de terceira? Iso parece. Os sufridos cidadáns van ter que seguir aguantando que se sigan cortando as rúas do centro de Barcelona.
"Calquera persoa que exceda a fronteira da lei atopará a resposta firme e serena do Estado democrática", avisou o presidente do Goberno en funcións.
Unidas Podemos perdería votantes en favor da formación de Íñigo Errejón, Máis País.
As presións das autonomías terminaron por dar os seus froitos a pesar de que España vese abocada a unhas novas eleccións xerais. A parálise política destes últimos meses, que tiña retidos miles de millóns euros destinados ás contas das Comunidades Autónomas, finalmente serán abonados grazas a que Facenda atopou unha fórmula para efectuar o pago.
Comezou a campaña con malas perspectivas para pénsanos en clave progresista, pola sinxela razón, de que están tan encabuxados que non queren ir votar de ningunha das maneiras.
Os de Santiago Abascal foron vetados na anterior campaña porque non tiñan representación nas Cortes, argumento que agora non poderán esgrimir desde o PP e Cidadáns. Ao PSOE convenlle, en teoría, porque así se visulizaría mellor a ameaza do que chaman 'trifachito'. Os socialistas contan que o medo a esta alianza empuxe ao desencantado electorado de esquerdas a non castigar coas abstención.
É o triunfo da incapacidade dos novos políticos para tragarse o seu orgullo de fanfurriñeiros e intereses partidistas.
Detrás da oferta de ultimísima hora de Rivera escóndese o temor a que as enquisas sexan certas e os laranxas retrocedan lastrados polos seus cuitas internas e o seu xiro á dereita. O resto dos grandes partidos conta, en teoría, cunha fidelidade maior, por encima do 70%.
Se finalmente cúmprense os presaxios, este mércores pode ser a última comparecencia do presidente en funcións no Parlamento, cunha lexislatura que pode considerarse a máis curta nos anos de democracia.
Os socialistas saben que Podemos non cederá e xa deseñan a súa estratexia para pescar votos entre o morados pero tambięn entre os laranxas. O medo a unha nova crise económica coa dereita no poder, clave dun discurso pensado para combater a abstención.
Hai que supoñer que a Señora Calvo, esta vez, non vai tomarnos o pelo en nome dos socialistas de Ferraz e que a sopa de siglas que configura Podemos deixará de facer comedia.
Se Podemos acepta un pacto co PSOE que lle entregue o control dalgúns altos organismos, a deputada galega ten opcións de ocupar algún dos cargos dada a súa boa sintonía con Podemos. Isto, á súa vez, excluiríaa da carreira por liderar a candidatura para a Xunta, onde o seu nome soa xunto ao de Martiño Noriega.
A Confederación Española de Organizacións Empresariais teme que deriven nun aumento do gasto público e nun déficit.
O temor de que a dereita logre maioría nuns novos comicios ante o desacordo da esquerda e as promesas de reformas do PSOE tras a súa rolda de contactos este verán leva aos sindicatos para deixar só a Iglesias no seu plan para entrar no Executivo.
A escenificación mediática de Pedro Sánchez e Pablo Iglesias, con intermediarios polo medio segue poñendo de manifesto os seus desencontros.
A primeira vista, parece que Pedro Sánchez tomouse en serio o de pactar unha nova política con Pablo Iglesias sen renunciar á súa liña vermella chamada Goberno de coalición. Veremos en que acaba o órdago.
A plataforma de vítimas do accidente do tren Alvia que deixou 80 mortos en xullo de 2013 en Angrois (Santiago) pedíronlle por escrito unha reunión ao presidente do Goberno en funcións, o socialista Pedro Sánchez.