'Estas de acordo con rexeitar a investidura de Pedro Sánchez se previamente non hai un acordo para abordar o conflito político co Estado a través dunha mesa de negociación?', reza a pregunta que o partido somete a votación.
"Se o PSOE quere construír, hai posibilidades dun acordo dentro da Constitución" argumenta o líder conservador galego, que segue sen descartar unha abstención para facer presidente a Pedro Sánchez se rompe con Podemos
Tras unha semana de silencio, o presidente do PP fala para tentar marcar a postura do seu partido. Algo que non consegue, pois esta mesma mañá o seu portavoz Cayetana Álvarez de Toledo volveu a apostar por unha gran coalición, que rexeitou onte Casado.
Eu volvo propoñer (e son xa unas cantas veces) un sistema de dobre volta. Sei que non temos un sistema presidencialista senón parlamentario, e por iso o que propoño non é a elección dun Presidente senón dunha forma de Goberno.
A portavoz nacional do Bloque Nacionalista Galego, Ana Pontón, asegurou que "Sánchez faría moi mal en facerlle caso aos que din que o voto" do seu partido a favor da investidura do Goberno de coalición de PSOE e Podemos está garantido.
O que resultou imposible en medio ano arranxouse en dous días. Sánchez e Iglesias compareceron xuntos, apertón de mans e abrazo incluídos, para anunciar un acordo ao que agora deberán sumar máis socios para superar os previsibles votos en contra de PP e Vox.
As enquisas, como se puido comprobar, non sempre acertan. Este 10-N quedará na memoria de boa parte da cidadanía como as eleccións que abriron a porta parlamentaria á extrema dereita, aos antisistema da CUP e o trompazo de Cidadáns.
Seguimos coa teoría de cataláns de primeira e de terceira? Iso parece. Os sufridos cidadáns van ter que seguir aguantando que se sigan cortando as rúas do centro de Barcelona.
"Calquera persoa que exceda a fronteira da lei atopará a resposta firme e serena do Estado democrática", avisou o presidente do Goberno en funcións.
Unidas Podemos perdería votantes en favor da formación de Íñigo Errejón, Máis País.
As presións das autonomías terminaron por dar os seus froitos a pesar de que España vese abocada a unhas novas eleccións xerais. A parálise política destes últimos meses, que tiña retidos miles de millóns euros destinados ás contas das Comunidades Autónomas, finalmente serán abonados grazas a que Facenda atopou unha fórmula para efectuar o pago.
Comezou a campaña con malas perspectivas para pénsanos en clave progresista, pola sinxela razón, de que están tan encabuxados que non queren ir votar de ningunha das maneiras.
Os de Santiago Abascal foron vetados na anterior campaña porque non tiñan representación nas Cortes, argumento que agora non poderán esgrimir desde o PP e Cidadáns. Ao PSOE convenlle, en teoría, porque así se visulizaría mellor a ameaza do que chaman 'trifachito'. Os socialistas contan que o medo a esta alianza empuxe ao desencantado electorado de esquerdas a non castigar coas abstención.
É o triunfo da incapacidade dos novos políticos para tragarse o seu orgullo de fanfurriñeiros e intereses partidistas.
Detrás da oferta de ultimísima hora de Rivera escóndese o temor a que as enquisas sexan certas e os laranxas retrocedan lastrados polos seus cuitas internas e o seu xiro á dereita. O resto dos grandes partidos conta, en teoría, cunha fidelidade maior, por encima do 70%.
Se finalmente cúmprense os presaxios, este mércores pode ser a última comparecencia do presidente en funcións no Parlamento, cunha lexislatura que pode considerarse a máis curta nos anos de democracia.
Os socialistas saben que Podemos non cederá e xa deseñan a súa estratexia para pescar votos entre o morados pero tambięn entre os laranxas. O medo a unha nova crise económica coa dereita no poder, clave dun discurso pensado para combater a abstención.
Hai que supoñer que a Señora Calvo, esta vez, non vai tomarnos o pelo en nome dos socialistas de Ferraz e que a sopa de siglas que configura Podemos deixará de facer comedia.