O Domingo de Ramos que precede á Semana Santa asistimos á presentación pública no escenario político español dunha nova organización política de esquerdas: SUMAR. Dado que xa existen dous que se reclaman ese espazo (#PSOE e UP) cabe preguntar que razóns xustifican esta terceira cando as citadas forman o actual goberno de coalición que, por outra banda, está a facer polas clases populares máis que ningún outro antes. Para tentar responder a esta pregunta que mellor que recoller as declaracións da señora Yolanda Díaz que lidera este proxecto e aparece como principal activo político.

"Quero ser a próxima presidenta de España". Unha declaración pública que ademais de darlle ao proxecto un carácter presidencialista anuncia unha confrontación política, por caso, co actual presidente, o señor Pedro Sánchez e, por tanto, co partido que el apoia (#PSOE). Dado o non moi longo tempo que falta para as próximas eleccións xerais -que se anuncian en decembro- cabe preguntar que vai pasar coa xa precaria estabilidade do goberno actual. Pregunta pertinente porque durante ese tempo a señora Yolanda Díaz terá que ir perfilando a súa ansia presidencialista e as razóns que xustificarían a súa elección a costa, entre outros, do actual presidente. A batalla pola imaxe está asegurada.

Con que vimbias conta a señora Yolanda Díaz para alcanzar tan ambicioso obxectivo? Si analizamos os actores presentes, aparece de maneira moi destacada Esquerda Unida (#EU) como forza estatal ademais de Comuns, Compromis, Máis Madrid.... como forzas políticas autonómicas. Partidos que ben estiveron a formar parte de Unidas Podemos, ben serviron de apoio ao Goberno español de quenda, ben teñen alianzas locais con PODEMOS. Unhas situacións que deixan en evidencia, de non haber cambios, como Sumar precisa tanto de manter unha relación fluída e de camaradería con esas forzas como de restarlle apoios populares a PODEMOS, forza coa que estaba aliada e que lle permitiu á señora Díaz chegar a onde a está como Vicepresidenta de goberno e Ministra de Traballo.

Que isto último -restarlle votos a PODEMOS- ademais de inevitable parece ser moi desexado por non poucos poder fácticos quedou en evidencia cando medios de información estatais como O PAÍS e O MUNDO, tan iguais e tan diferentes, déronlle unha impresionante acollida a SUMAR. Acollida que responde máis á súa coñecida teima, poderíase dicir que auténtico odio, con PODEMOS, que á simpatía con aquel proxecto político.

Neste marco e volvendo aos espazos políticos para que SUMAR consiga levar a Presidencia do Goberno español, a señora Yolanda Díaz precisará, si temos en conta os datos das últimas eleccións, sumar un mínimo de votos que supere os 6.500.000. Unha cifra que lle obrigará a recoller a práctica totalidade dos votos de UNIDAS PODEMOS -3.500.000-, unha parte non despreciable dos votos do PARTIDO SOCIALISTA OBREIRO ESPAÑOL (#PSOE) -6.800.000- e que as forzas aliadas -COMUNS, COMPROMIS, MÁIS MADRID....- conserven os seus. Difícil pensar con seriedade que o panorama español poida sufrir un cambio tan radical, máis difícil aínda si tomásemos en consideración o que anuncian as "enquisas ad hoc".

En relación ás declaracións sobre que tipo de organización é SUMAR -"unha casa aberta" que defende "outra maneira de facer política" porque "isto non vai de partidos"- subliñar que lembran moito o que tanto Esquerda Unida como Podemos declaraban cando se presentaron publicamente e que tantas esperanzas espertaron no seu día -tamén ten non poucas cousas de EN MAREA -. O mesmo sucede ao debullar as propostas feitas públicas no citado acto nas distintas materias. Velaí que neses apartados -orgánico e político- as diferenzas entre SUMAR as organizacións anteriormente citadas non parezan moi relevantes. Organizacións que empezaron sumando para enseguida multiplicar pero sen evitar máis tarde conxugar o verbo dividir, o que acabaría restando. Un camiñar que non deixa de ser, desgraciadamente, moi común nas esquerdas ao longo da historia.

Finalmente, e a pesar de non pensar en votalos, só cábeme desexarlles aos de SUMAR que teñan sorte pero que non sexa á conta de dividir, porque así sempre se finaliza RESTANDO, senón que sexa sumando realmente. Suma na que debe estar PODEMOS que, a pesar dos seus erros, merécese un respecto polo moito que leva feito en tan pouco tempo. E por que SUMAR sen PODEMOS, e tamén sen ESQUERDA UNIDA, non existiría.