Á alcaldesa Colau esquecéuselle pedirlle aos da ANC que deixasen as bandeiras en casa na manifestación unitaria polos atentados de Cambrils e Barcelona. Parecía claro que os falecidos eran de 34 nacións, ou nacionalidades de todo o mundo, e que todos eran irmáns na desgraza. Pero agora resulta que o da 'estelada' é vital neste asunto, como para o Conseller Forn o era distinguir entre vítimas catalás e españolas. Todo un camiño cara á estulticia e o absurdo que define de que pasta están feitos os suxeitos que promoven estas simplezas.
Así que alcaldesa, afine o discurso e dígalles a estas eminencias que a manifestación é de dó, cuxa cor é o negra, e de enteireza, "no tenim por", cuxa pigmentación é aleatoria porque o valor ou a covardía son sentimentos persoais que se volven colectivos cando unha sociedade realmente democrática permanece unida, especialmente contra asasinos e terroristas.
Gustarame ver, aínda que sexa por última vez, a todo o mundo na rúa co corazón roto, en silencio indignado, contra quen nos queira privar de seguir paseando pacíficamente polas Ramblas. E tamén pensar que iso sucederá sempre. Pero moito temo que ao día seguinte se acabarán os xestos, e que aos que queren que Catalunya se vaia de España se lles acabarán as formas e volveremos engancharnos, esta vez, con saña.
Quixera equivocarme e ter que pedir publicamente perdón por pensamentos tan sombríos. Pero é que a algúns véselles vir e sobre todo... falar máis da conta.
Escribe o teu comentario