Os piares para un estado corrupto

A entrega destes funcionarios ao Goberno Vasco supoñerá, na práctica, a entrega daqueles que deben exercer as súas funcións de control para que dependan de quen ten que controlar

Coa aprobación dos Orzamentos Xerais do Estado consúmase un dos maiores ataques sufridos pola nosa Administración Local desde a restauración da democracia como é o desmembramento do corpo de Funcionarios de Administración Local con Habilitación de Carácter Nacional, que, dito así, seguramente case ninguén saiba de que estamos a falar pero se a quen vive nun pobo dicímoslle que se trata do Secretario do Concello seguro que xa sabe de que vai, ao que hai que sumar, en Concellos máis grandes, ao Interventor e ao Tesoureiro, é dicir, estamos a falar nada menos que dos funcionarios encargados da fe pública e asesoramento legal preceptivo, do control e fiscalización da xestión económico-financeira e orzamentaria e da contabilidade dos nosos Concellos e Deputacións.

O desmembramento deste corpo de funcionarios vén vergonzosamente escondido nunha disposición final da Lei de Orzamentos a pesar de que o Tribunal Constitucional proscribe a utilización desta lei para cousas como esta. E a través desta disposición, e sen atender ás reclamacións do colectivo, o Goberno faille entrega ao Goberno Vasco, a petició  do PNV, de todas as funcións relacionadas con eles, coma se dun trofeo tratásese, de maneira que a partir de agora non poderá dicirse que sexa un corpo “Nacional” xa que non se poderá traballar en toda a nación senón que haberá un territorio que quedará á marxe do resto, sentando un perigoso precedente que pode acabar tendo a súa continuidade no resto de Comunidades Autónomas.

A Constitución Española hai máis de 43 anos consagrou o estado autonómico no que vivimos, con competencias e capacidade normativa propia das Comunidades Autónomas, recoñecendo ademais os diferentes idiomas cooficiais que se falan nalgúns territorios. E durante todos estes anos houbo varias promocións destes funcionarios que serviron en varias Comunidades sen que a distinta lexislación propia de cada unha nin o idioma que se fala nalgunhas delas fose ata o de agora un problema, polo que este non pode ser o motivo para facer o que se acaba de facer. E falo de motivo porque realmente argumento que o xustifique non se recolle ningún na Lei, por iso é polo que considere que é un asunto vergonzosamente escondido, porque non se pode entender doutra maneira o que non se explica e para o que se utiliza un procedemento vedado polo Tribunal Constitucional, en lugar de utilizar a luz e taquígrafos tantas veces reclamado por quen asinou isto cando estaban na oposición e acudir aos procedementos legalmente previstos para modificacións de tal calado.

A garantía de imparcialidade e obxectividade no cumprimento das funcións destes funcionarios vén dada polo feito de que, aínda que prestan os seus servizos nun Concello concreto, con todo a súa selección e nomeamento corresponde á Administración Central. Pero isto vai cambiar no País Vasco. E só habería que preguntarlle outra vez a calquera veciño de calquera pobo se lle parece ben que o Secretario do seu Concello dependa do Alcalde e a resposta sería unánime: “iso sería unha barbaridade, como quen ten que dicirlle ao Alcalde o que pode e o que non pode facer vai depender del?”. Pero claro, para coñecer isto hai que coñecer os nosos pobos e lamentablemente os nosos gobernantes só van a eles cando están en campaña electoral, para baixarse dun autobús, soltarlles o que levan escrito desde os seus despachos, e volverse á súa casa ou á súa residencia oficial.

A entrega destes funcionarios ao Goberno Vasco supoñerá, na práctica, a entrega daqueles que deben exercer as súas funcións de control para que dependan de quen ten que controlar. E por que?, pois porque queren contentar a aqueles Alcaldes aos que estes funcionarios resúltanlles “incómodos”, que son os que queren facer a súa vontade sen atender a se é legal ou non, se poden facer o que lles vinga en gana ou non. Aínda que en honra á verdade hai que dicir que a inmensa maioría dos nosos Alcaldes consideran aos Secretarios, Interventores e Tesoureiros como un persoal absolutamente imprescindible nos seus Concellos sen os cales non poderían levar a termo practicamente ningunha das cousas que pretenden, pero, como noutros casos, son unha maioría silenciosa e como tal non adoita térselle en conta. E veremos a partir de agora cantas prazas convócanse ou se se acaba preferindo acudir ao sistema de cubrir as vacantes con interinos, sempre dóciles e afectos ao réxime. Pero despois que ninguén se estrañe das consecuencias que se traducirán, previsiblemente, en casos de corrupción. E o que agora se considera un triunfo pode acabar explotándolles na cara.

Todas as esperanzas deste Corpo de Funcionarios é que algo funcione neste Estado cuxo apelido “de Dereito” parece quedar cada vez máis en dúbida e esperar á resolución dos recursos que se presentarán solicitando amparo, non só por tratar de conservar ese carácter nacional do corpo senón tamén por loitar pola dignidade das institucións nas que serven e que parece non ser prioritario para ningún dos políticos intervenientes neste despropósito, non comprendendo como quen chegou á Presidencia do Goberno a través dunha moción de censura baseada nos casos de corrupción do anterior Goberno con todo agora poña os piares para crear un Estado corrupto, empezando pola Administración máis sensible por ser a máis próxima ao cidadán, como é a Local, e precisamente no momento en que Europa vai estar mirando con lupa en que nos gastamos a cantidade de millóns que nos vai a enviar e que estes funcionarios serán os encargados de fiscalizar nos Concellos que os reciban. 

O portavoz do PNV no Congreso dos Deputados, Aitor Esteban, intervén nunha rolda de prensa