Segundo o artigo 28.2 da Constitución Española recoñécese o dereito á folga dos traballadores. A lei regula o exercicio deste dereito, pero establece tamén as garantías necesarias para asegurar o mantemento dos servizos esenciais á comunidade. Hai ocasións que atendendo ao ben común respéctase, e outras, os autores fan caso omiso desa parte. Todos son dereitos e as obrigacións son para outros.

A folga salvaxe que están a protagonizar, por cuarta xornada consecutiva - e aínda faltan uns días máis- os maquinistas de Renfe afiliados ao sindicato SEMAF puxo de manifesto o incumprimento flagrante dos servizos mínimos decretados. Ese incumprimento está a afectar nos trens de proximidade a máis 1,16 millóns de persoas cada día que sofren as consecuencias e os prexuízos que iso supón. Os servizos mínimos finalmente foron fixados pola Audiencia Nacional no 75% en hora punta e do 75% ao 50% en hora vale. En Catalunya, o Departamento de Traballo fixounos nun 85% do servizo. Servizos mínimos que son de obrigado cumprimento. Os maquinistas de SEMAF non os respectaron para o cabreo xeneralizado dos usuarios que se viron privados dos seus dereitos, unha vez máis

Arquivo - Liña R3 De Rodalies De Cataluña

Rodalies @ep

Os maquinistas afiliados a SEMAF alegan que non recibiron comunicación. Escusa que se desmonta porque ao parecer Renfe comunicáralles os servizos mínimos en tempo e forma, e nalgúns casos por triplicado. O que quere dicir que estes traballadores “esenciais” que non se presentaron a cubrir os servizos mínimos están a desobedecer unha resolución administrativa ditada polas autoridades competentes e non por RENFE, a súa empresa.

A folga de maquinistas de SEMAF é sindical ou política? O conflito non ten reivindicacións de melloras salariais nin de postos de traballo. O sindicato fundamentou a súa folga en dous puntos. O primeiro é recuperar a oferta pre-covid, con máis maquinistas. Hai que dicir que RENFE en poucos meses terá o persoal de maquinistas máis alta desde o inicio do Plan de Ocupación do 2016. Claro que, para iso, necesítase a formación adecuada para que poidan exercer esa función. O sindicato votou en contra de que as persoas que poidan ir a cabina durante a formación. Solidariedade cos compañeiros?

O segundo punto refírese a evitar a transferencia de Rodalies de Catalunya á Generalitat. Este asunto, segundo declaran membros do Goberno, non está sobre a mesa. A xestión tena a Generalitat desde o 2009. Hai que lembrar que o 29 de decembro do 2009, a comisión mixta de traspasos Estado-Generalitat ratificaba o traspaso do servizo ferroviario de proximidade que pasaría a ser competencia da Generalitat, a partir do 1 de xaneiro do 2010. O entón conseller de Interior, Relacións Institucionais e Participación, Joan Saura, e o vicepresidente terceiro e ministro de Política Territorial, Manuel Chaves, presidiron a reunión da comisión mixta de traspasos que asinaron o documento

Pero nese acordo faltaba o financiamento do servizo, é dicir, que a Generalitat tería que pagar a RENFE polo servizo. Finalmente, os orzamentos do 2021 contemplan esta asignación orzamentaria, o que quere dicir que a Generalitat dispoñerá de diñeiro para pagar o servizo de RENFE. O que nunca estivo sobre a mesa foi a transferencia de recursos humanos e material.

A folga de maquinistas de RENFE afiliados ao sindicato SEMAF é unha folga política, que non laboral, por unha decisión política que escapa a calquera marxe que ha de ter calquera administración. Sexa como sexa, os efectos desta folga están a afectar gravemente aos traballadores, que entenden a lexitimidade da mesma, pero que no momento en que ven afectados polo incumprimento dos servizos, vólvense en contra. Producíronse máis dun altercado que en nada beneficia aos autores. Folga si, e cumprimento de servizos tamén. É o que se escoita entre os afectados, que son máis de 1,16 millóns de traballadores