A lea das vacinas

Este é un país no que nos cremos puros e decentes pero logo, comportámonos como verdadeiros trogloditas e lerchos. O mellor exemplo podémolo atopar, agora mesmo, no proceso de vacinación, que se supón, debería servirnos para afastar a traxedia do coronavirus que ameaza con levarnos ao cemiterio ou a ruína total. Nin nestas circunstancias tan dramáticas fomos capaces de ser serios e responsables. Aquí o que se impón de novo é a argucia duns, a trampa doutros e a evidencia final de que “o sálvese quen poida” segue tan vixente hoxe como nos séculos precedentes.

Agora o escándalo salpica aos jefazos das Forzas Armadas. Mentres os gardas civís tráganse o marrón de perseguir aos delincuentes ou acudir en axuda de quen necesita da súa presenza en casos de perigo evidente, os seus compañeiros do JUJEM vacínanse deixando aos seus compañeiros de verde oliva esperando esa mesma vacina que é prioritario inocularles para que poidan “salvar á Patria” cunha saúde anti pandémica. Polo menos, coas mesmas seguridades que un xeneral ou o Subsecretario de Defensa. E para que quede máis claro engádolles outro exemplo vergonzante: aos soldaditos da UME, nosa sacrificada Unidade Militar de Emerxencias que visitan hospitais e residencias para desinfectarlos, cando non se xogan a súa propia vida nas catástrofes naturais que padecemos. Deixáronlles sen vacina coma se fosen os tontitos da milicia cando son os nosos heroes das tres Bes. Porque fan un traballo moi Bo, Bonito aplaudido polos seus concidadáns, e ademais resulta Barato para o Orzamento nacional.

O conselleiro de Sanidade de Murcia, Manuel Villegas, antes de dimitir

O que pasa ademais con os políticos que se vacinan ás ocultas forma parte da picaresca nacional tradicional , imos, a de o Lazarillo de Tormes, por non ir máis lonxe. Son os pais da Patria, pero non da de todos, senón os da súa propia, ou a do seu partido político que lles outorga a prevenda do cargo, que presuntamente demasiados usan para roubar e mentir. Nas circunstancias presentes conseguen escandalizar á maioría dos seus habituais votantes, á xente en xeral e causar un dano social irreparable agora e nos próximos decenios. O seu é xa unha traizón ás próximas xeracións ás que logo bronqueamos porque se quitan a máscara e fan festas multitudinarias e perigosas.Pero que van facer se ven o que ven e non pasa nada?

Como xa deixou devandito para a Historia o revolucionario mejicano Emiliano Zapata “Perdoo ao que rouba e ao que mata, pero ao que traizoa, nunca”, frase que resume en todos os sentidos esta lea das vacinas e outras moitas cousas aínda peores, que nas súas diversas vertentes, tanto nos escandalizan e tan pouco facemos para evitar a súa actual vixencia. Este país necesita un bo repaso moral e ético. Comecemos polos políticos que non son honestos.