A derrota electoral de Donald Trump deixou, en primeira instancia, como se diría xudicialmente, á primeira potencia mundial nunha situación socialmente moi delicada. O Señor Biden terá que esforzarse moito para conseguir que, primeiro, déixenlle ser Presidente o próximo seis de Xaneiro e logo que isto sirva para que os Estados Unidos sexan de novo un país cohesionado, e por tanto na súa enorme complexidade ideolóxica e étnica, unha nación que sempre presumiu de representar a primeira democracia do mundo.
Aos europeos convennos dunha maneira máis que evidente que o novo mandatario elixido nas urnas póñase pronto a traballar sen que as querelas trumpistas que se lle veñen encima míngüenlle nin un átomo da lexitimidade democrática que representa porque, de non ser así, vénsenos encima unha hecatombe económica e política de consecuencias irreparables para todos. O tsunami social sería tan considerable que a American Civil War que se orixinou entre o Norte e o Sur desde 1861 ata 1865 podería ser, o exemplo máis claro do que pasa nesa gran potencia cando os norteamericanos divídense e pelexan entre si.
Se o partido republicano non consegue controlar as ambicións do iluminado Trump, imos pasar tan mal como o propio presidente saínte cando teña que enfrontarse, xa sen cargo institucional coa avalancha de cuestións que ten pendentes nos xulgados e que quedaron dormitando nas amentes de varios Fiscais que agora pensan empregarse a fondo. Polo que parece, esta parte máis discreta da súa biografía é a que en realidade non lle deixa durmir polas noites e é a principal causa de que non acepte a derrota electoral e decidise a tirar pola rúa de no medio.
A única e gran diferenza, neste momento da Historia, é que o día despois, nesta ocasión, vai xestionar un Presidente demócrata, e que aquel de a Guerra de Secesión protagonizouno un líder republicano, o mismísimo Abraham Lincoln, asasinado ao pouco de acabar a contenda fratricida. Un feito, tamén a lembrar para que non se repitan as mortes nas rúas de ningún dos Estados que forman actualmente a Unión por culpa dos discursos incendiarios do perdedor do tupé louro.
Lembremos, por se serve de algo, aquilo que xa nos advertiu Mahatma Gandhi: A violencia é o medo aos ideais dos demais.
Escribe o teu comentario