​Ninguneo aos falecidos

Non hai moitos días, nun artigo que publiquei en leste mesmo medio, falando da mortalidade por coronavirus, dicía que o único que non engana é a morte en terminos absolutos, dado que se trata dun feito facilmente cuantificable. Pois ben, agora teño que pedir desculpas polo meu tremendo erro; nunca me paso pola mente que estas estatísticas poden pasar pola man dos políticos e que algo que pase pola man desta xente sempre estará sometido aos seus intereses e por tanto á correspondente manipulación. Parece que son todos os que están, pero dista moito de estar todos os que son.

Simplemente na Comunidad de Madrid cando se falaba duns 1.000 anciáns falecidos por coronavirus (con test positivo) na realidade poderíanse achegar a 4.000 os falecidos por esta patoloxía; dado que presentaban a sintomatoloxía típica da mesma, pero como non disponian do seu test correspondente, a ninguén a interesa que pasen a engrosar a lista de falecidos

Cando se trata de feitos que non gustan, absolutamente todos os implicados, con independencia da cor política, teñen o mínimo interese en que as cifras reais saian a relucir. Os responsables en todo o proceso técnico sinalan que o reconto de falecidos en España por coronavirus como mínimo pode ser un 50% superior aos datos reais. Simplemente na Comunidad de Madrid cando se falaba duns 1.000 anciáns falecidos por coronavirus (con test positivo) na realidade poderíanse achegar a 4.000 os falecidos por esta patoloxía; dado que presentaban a sintomatoloxía típica da mesma, pero como non disponian do seu test correspondente, a ninguén a interesa que pasen a engrosar a lista de falecidos por esta enfermidade. Nin a señora Ayuso como presidenta da Comunidade, nin a señor Sanchez como presidente do goberno, nin ao señor Iglesias como responsable de area ...

Noutras comunidades autónomas parece previsible que ocorran feitos igual de aberrantes e o que se podemos ter seguro que dado que os mortos non dan votos, a ninguén lle interesa que se coñezan as cifras reais. O coñecer as verdadeiras e enormes cifras permitiríanos coñecer a enorme ineficacia (por expresalo en terminos moi correctos) de todos os actores que xestionaron esta crise sanitaria en todas as súas facetas. Desde a desmantelación da sanidade na última década, onde só observamos a construción de hospitais (o cemento parece que dá boas mordidas neste país) aínda que despois xa se esquecesen de dotalos de persoal e medios suficientes; ata a xestión dos últimos días, desatendendo por completo as recomendacións de todos os organismos internacionais e o propio sentido común de quen quere algo aos seus concidadáns e enchendo Madrid, en días cruciais, de manifestacións e congresos para propagar o virus a pasos axigantados.

Supoño que o tempo e a historía poñerá a cada un o lugar que se merece. Habra quen será lembrados como os mártires dunha das xeracións máis sufridas deste país e outros que serán  lembrados como os presuntos genocidas dos anteriores.