Este sábado, o presidente do goberno, Pedro Sánchez volvía comparecer diante dos medios de comunicación para dar explicacións sobre a situación do coronavirus, o confinamento, a situación económica e laboral do país, do papel xogado polas institucións europeas. Parecía que cambiara de actitude, a prepotencia esgrimida nas anteriores aparicións case desaparecera, dando paso a outra persoa moito máis próxima, mesmo afectada polos acontecementos. Pero ese cambio de actitude durou ben pouco.

PedroSanchezdialogo

Este domingo, nas redes sociais, a propia secretaria de estado de comunicación anunciaba que o presidente de todos os españois, incluídos os xornalistas de medios de comunicación, penso eu, que o presidente Sánchez publicara en exclusiva un artigo de opinión para só dez medios europeos, entre eles, só un medio español: "O país", o seu diario de cabeceira. A verdade é que coa que está a caer cos medios de comunicación e a secretaria de comunicación de Moncloa, creo que publicar o artigo en exclusiva para un só medio español, é unha metedura de pata ata o fondo. Non se quen aconsella ao presidente, pero sexa quen sexa, non é un bo conselleiro, porque non escolleu o momento máis adecuado.

A secretaria de comunicación, en plena democracia, converteuse na Secretaría de Propaganda para desgraza do propio goberno, os medios de comunicación e a propia cidadanía. Xa sei que, aos gobernantes, critícalas non as adoitan dixerir ben, pero deberían aceptala, é unha das cousas boas que depara a democracia, non a ditadura que todos sabemos como funciona con iso da liberdade de expresión, non fai falta explicalo, coñécese e viviuse durante corenta longos anos.

Xa hai tempo que veño escribindo que a liberdade de expresión está a sufrir “recortes” importantes. Desde o “hoxe non toca” que iniciase o presidente da Generalitat, Jordi Pujol, pasando por as comparecencias en plasma, as roldas de prensa sen preguntas, a selección de preguntas segundo os medios, a discriminación de moitos deles ata o día de hoxe, onde en plena crise de pandemia e guerra cos xornalistas pola censura do responsable da Secretaria de “Propaganda”, Miguel Ángel Oliver -que por certo provén do Grupo Prisa- máis concretamente da Cadea Ser o ocorrido con a exclusividade do artigo do Presidente do Goberno nun só medio nacional e nove do estranxeiro é un golpe máis á liberdade de expresión e ao dereito de todos os cidadáns a coñecer a opinión do presidente, nesta etapa crucial que vive o país, non o de Polanco, senón a España das autonomías.

O mesmo sucede con algúns ministros do goberno, que, sendo tan exquisitos, permítense o luxo de escribir artigos en contidos exclusivos, é dicir de pago nalgúns medios: A Vangarda para ser máis exactos. Como é posible que se presten a este xogo?. Os ministros de España, non deberían prestarse a ese xogo. Cando deixen os seus cargos, -e non cobren dos impostos de todos- que escriban onde lles dean a gana, pero mentres ostentan un cargo oficial, deberían esixir que lelo sexa libre, sen exclusividade, faltaría máis, que por iso cobran do erario público.

Hoxe é un mal día para a liberdade de expresión, coa exclusividade elixida polo presidente do goberno, Sánchez. É un elemento máis nesta carreira para acalar a os xornalistas e medios que non consideran amigos. Un perigo, que os colexios de xornalistas e as asociacións profesionais deberían denunciar. O que está en xogo é moito, e non se gardar silencio, porque é de covardes. Como dicía o escritor e xornalista británico, George Orwell “A liberdade de expresión é dicir o que a xente non quere oír.” E sobre todo, os que gobernan.