​Por se coa

A saída do Senyor Junqueras do cárcere para ir traballar a diario é unha boa noticia para todos os que desexamos unha normalización da sociedade catalá e que cando ninguén o facía apuntámonos tamén ao indulto do político republicano, e que á carreira tivémonos que tragar o desaire do rexeitamento á medida, por parte do condenado en firme polo Supremo, que só admitía unha amnistía total como mínimo aceptable para superar a situación.

Ante semellante postura persoal, nada puidemos opoñer, xa que se trataba dun convencemento persoal, froito dunha estratexia que se podería definir como o todo ou nada, que para os non independentistas, pero se federalistas de toda a vida, soa a desprezo cara a o totum que non sexa República ou confrontación coa España constitucional, algo que un Estado de dereito europeo ha de facerse mirar escrupulosamente, sobre todo, porque a maioría dos cidadáns dese Estado non a admiten, salvo un tanto por cento moi elevado dunha determinada comunidade/nación a cal, persistindo no da unilateralidad dos seus partidos independentistas empúxannos a todos a acabar cara a unha confrontación civil e militar como a de Irlanda que, en caso de armisticio post-conflito, podería devindicar como na veciña Eire en partición do territorio e odio eterno entre as partes, algo horrible e por iso impensable.

De momento, por se coa, ao ex Vicepresidente Junqueras, os seus,metidos a expertos en lexislación penitenciara, conseguíronlle que salga a dar clases nunha Universidade pública que, como di a sentenza do Supremo que aínda non se modificou, pon dunha forma moi clara non pode desempeñar ningunha función dese tipo nos próximos 13 ANOS.

SENTENCIA QUE SE CITA

FALLO

 Por todo o exposto, en nome do Rey e pola autoridade que lle confire a Constitución, esta Sala decidiu:

1.- CONDENAR aos seguintes acusados, como autores dun delito de sedición en concurso medial cun delito de malversación, agravado por razón da súa contía, ás seguintes penas:

a) D. ORIOL JUNQUERAS, ás penas de 13 anos de prisión e 13 anos de inhabilitación absoluta, coa consecuente privación definitiva de todas as honras, empregos e cargos públicos que teña o penado, aínda que sexan electivos, e incapacidade para obter os mesmos ou calquera outras honras, cargos, ou empregos públicos e a de ser elixido para cargo público durante o tempo da condena.

Pois, se nesta estamos, e aínda que o labor que vai realizar o Profesor Junqueras sexa puramente rehabilitadora e el mesmo aceptáraa, habería que afinar un pouco máis no asunto, para que todo o que ela, en se mesma encerra, non poida ser refutado nin confundido.

Metelo polo sistema de “por se coa” é sinxelamente un erro imperdoable, tanto pola parte integrante da primeira parte, ou sexa os panolis da Conselleria de Xustiza, como da parte integrante da segunda parte, para entendernos, os tancredos do goberno de Madrid que na linguaxe grouchiano queren converter o xuízo do Procés e a súa sentenza nunha especie de Camarote dos Irmáns Marx para que nolo traguemos todos coma se o sucedido fose un conto das mil e unha noites, capitulo o ladrón de Bagdad.

A min non me gusta que siga no cárcere Junqueras e que Puigdemont o covarde fuxido a Bruxelas, sexa o heroe desta historia triste e sen sentido. Pero o papel que vén desenvolvendo o goberno do sociolisto Sanchez é substancialmente mellorable en fórmalas pero, sobre todo, no fondo do asunto. Da oposición prefiro non opinar, non me gusta escribir con tacos de groso calibre. Así que o ideal neste complexo dilema, é poñerse a traballar de novo para non leala máis. Por exemplo, decidir a saída do líder do "procés" con saudable dignidade cara á súa persoa, pero tamén con respecto á lei, xa que a opinión dos que non pensan como el é moi conveniente para conseguir así un equilibrio legal e político razoable e non tirar polo bochornoso camiño do medio…. por se coa.

Entesos….?