Escoitei en moitas ocasións que os representantes sindicais dispoñemos duns privilexios que fan que nos aferremos ao posto, á cadeira ou á poltrona, como eles definen.

Benditos privilexios. Xornadas maratonianas. Atención personalizada e de calidade aos afiliados as 24 horas do día. Resolución de conflitos, intermediación cos responsables policiais, reunións coas Institucións, denuncia pública, escritos, recurso psicolóxico, acción sindical, servizo de defensa penal e disciplinaria á carta ou cursos formación e promoción interna.

Con motivo da cesión da miña liberación a un compañeiro da UIP, levo dous meses compaxinando o labor sindical coa operativa no Grupo de Atención ao Cidadán da miña Comisaría, o que supón unha carga extra de traballo, que saquei adiante grazas ao gran equipo que me acompaña no SUP e á comprensión e apoio da miña familia porque por moito que algúns insistan, coas súas memes e sabotaxes, apaixóname o uniforme. Poder axudar ao cidadán para resolver os seus problemas. Ser os primeiros en atender os requirimentos ao 091 é algo co que estou a gozar cada minuto, cada servizo. Nese labor, pódovos asegurar que son máis feliz que exercendo a representación sindical. Por que o fago entón? Iso mesmo pregúntame a miña muller. Fágoo pola responsabilidade que adquirín co SUP e polo compromiso que teño con todos os afiliados a este gran Sindicato.

Pase o que pase o día 19, seguirei defendendo estas siglas, continuarei coa mesma intensidade loitando contra as inxustizas e liderando o Sindicato en Galicia, xunto ao mellor grupo de representantes. Eses delegados e vogais que tedes máis preto merécense que apoiedes ao SUP o mércores. Porque sabedes que nin eles, nin eu, imos fallar cando teñades un problema. Demostrámolo ao longo dos últimos 4 anos e dos 41 de historia que ten o SUP. Porque o colectivo necesita un sindicato forte, que actúe con responsabilidade e con rigor nas súas formulacións e que non ampare as pintadas, os danos e os insultos e ameazas nas redes a outros compañeiros baixo o anonimato. No SUP temos claro que nunca imos perder as formas para conseguir os nosos obxectivos. Poderémonos equivocar, pero a traballo e dedicación, a este Sindicato non lle gaña ninguén. No meu caso, e non son o único, nos últimos 50 días non durmín máis de 4 horas de media ao día para sacar adiante o traballo. E fágoo porque estou moi motivado e con moitas ganas de gañar as eleccións. Votar ao SUP é a mellor garantía para a Policía e para os policías. O tempo, como sucedeu co Acordo de Equiparación, dará e quitará razóns.