A Dirección Xeral da Policía anunciou esta semana a licitación dun mínimo de 10.000 defensas extensibles destinadas aos axentes policiais. Uns medios que virán paliar a falta de medios non letais cos que conta o Corpo.

Esta adquisición responde as demandas dos propios axentes durante a última década, tanto de chalecos, espráis, defensas extensibles ou táser. Neste último caso con recente simulación incluída para concienciar a medios de comunicación e sociedade dos beneficios de contar con este tipo de armas incapacitantes.

No caso das táser é difícil entender como a pesar das demandas dos axentes, o Ministerio de Interior négase a proporcionar este material á Policía Nacional cando hai numerosos concellos que xa veñen dotando aos seus policías locais dos mesmos.

No momento en que os propios axentes ou terceiros son atacados cunha arma branca, non existe opción intermedia. A defensa non é suficiente para repeler a agresión e no caso da arma de lume, os tribunais consideran o seu uso desproporcionado en segundo que circunstancias. O mesmo sucede cos incidentes AMOK, de neutralización de individuos que se relacionan con terrorismo islamita e en predisposición de atentar. Un individuo, coitelo en man, que comeza a gritar “Alá é grande” nun espazo público, en caso de realizar unha neutralización coa táser, permitiría ás unidades de Información, “a posteriori”, obter datos sobre a orixe de radicalización ou pertenza a algún grupo, e, en caso de tratarse dun alleado mental, podería seguir a súa vida normal tras o pertinente tratamento psiquiátrico. Agora mesmo, a alternativa é que nos ataquen ou disparen a nós primeiro e se sobrevivimos, defendernos despois e, aínda así, responder xudicialmente con posibilidade de perder o posto de traballo ante a indefensión no uso de armas de fogo.

O uso das táser é necesario, non só para protexer a integridade física dos axentes e dos cidadáns que motivan as intervencións e de terceiras persoas que ven afectadas directa ou indirectamente, senón tamén para salvagardar a seguridade xurídica dos propios axentes, cuxo uso da arma de lume será examinada con detalle polos tribunais sen ter en conta, en ocasións, que en décimas de segundo hai que tomar unha decisión que lastrará o resto da carreira profesional. Esta inseguridade limítanos nas nosas intervencións polo temor para ser condenados ou inhabilitados. Dado o primeiro paso coas defensas extensibles, urxe a habilitación de medios de dotación intermedia, como as táser, pola nosa seguridade e pola de todos os cidadáns.

As táser contan cun curso de formación asociado e garanten a correcta observación do seu uso ao dispoñer dun sistema de gravación de vídeo e audio automático que estaría a disposición xudicial. Non está demostrado, nin acreditado que cause ningún dano, máis aló de dous pequenos hematomas.