​A Chavasqueira

Manuel Fernando González Iglesias

Este día de Sant Jordi do 2019, que por tradición familiar paso en Barcelona, onde a data regálame rosas e libros, vou lembrar sempre porque tras o debate en televisión de catro candidatos homes en pleno século XXI, xa está ben con que os partidos políticos sigan encomendado o mando supremo só a homes, na madrugada e a catrocentos metros do parque de bombeiros arderon "misteriosamente" as instalacións do complexo Termal de A Chavasqueira no barrio ourensán no que nacín.


Termas chavasqueira


A Calda da Chavasqueira, que así se chamaba cando era neno, era unha zona pobre de casas de madeira pegadas á estrada que ía ao Cemiterio de Santiago dás Caldas e logo ao actual Campo dá Feira, no barrio dá Ponche na cidade de Ourense. Lembro o percorrido daqueles anos e podería describilo ao detalle, porque por el camiñei tras un coche fúnebre de dous cabalos chorando desconsolado pola morte do meu avó Manolo camiño do sinalado cemiterio onde se atopaba e atópase o panteón familiar que visito un par de veces ao ano.


Nunha desas casas de madeira vivía, con toda a súa familia, un irmán do meu avó, o Tío Antonio, e durante o traxecto tamén se atopaba a casa outra irmá do clan, a Tía Carmen, que todas as mañás colocábase cun caldeiro de polbo recentemente cocido a leña diante da Praza Municipal de Abastos, o Mercado, para que nos entendamos, para solaz de todos os veciños, que por un módico prezo comíanse ese manxar ou llo levaban ás súas casas, nuns tempos nos que o polbo era polbo, e o leite, simplemente leite ordeñada pola noite, que ao despuntar o alba, baixaban desde Seixalbo unhas señoras que a min parecíanme impoñentes, porque portaban unhas leiteiras enormes encima da cabeza aposentadas sobre un pano de flores enrolado para tal fin.


Á Chavasqueira viña cada ano desde Monforte de Lemos nun coche de liña da Empresa Os Americanos a miña avoa paterna Amable Galego Caneda. Lembro os apelidos porque oficialmente non herdei ningún, para bañarse nas charcas naturais do "reuma" que ela cría que padecía. Homes e mulleres bañábanse xuntos na charca para escándalo dos curas de entón.


Xa forma parte da historia de Ourense que os pontinos que un día foron un Concello aparte, cada vez que cruzabamos o río Miño por calquera dos tres pontes que entón había, o romano, o de ferro ou novo, e o do Ferrocarril, o máis novo por aquel entón, para ir alén da cidade, diciamos que iamos a Ourense, xa que na parroquia de Santiago das Caldas onde se traballaba moito e a vivenda era máis barata sempre se miraba aos veciños ricos de en fronte como, digamos os de Reus observan aos de Tarragona, por poñer un exemplo que non cabree aos meus paisanos.


Como Vds. comprenderán, polos recordos persoais que lles relato, para min o incendio de A Chavasqueira é unha verdadeira traxedia e prodúceme idéntica tristeza que cando unha mañá esperteime, entón en Madrid, e lin con asombro que un curtocircuíto dunha instalación eléctrica moi vella queimara a Capela dous Remedios. Hoxe a Igrexa xa está reconstruída.


Esta mañá decidín volver este verán a A Chavasqueira. Estou seguro que no meu pobo non parasen ata repoñer o que agora se queimou. Afortunadamente, a inmensa maioría Ourense Termal segue en pé. Recoméndolles que o visiten e sobre todo, que o gocen, como xa fan equipos olímpicos de varios países.


Tomarse unha cunca de Ribeiro, na terra do viño branco máis suave e delicioso do mundo, mentres se mergullan nunha piscina natural de augas bicarbonatadas, sódicas, fluoradas, litínicas e sulfuradas que dirían os expertos é, non só saudable, senón un pracer de sibaritas, pero a custo cero, porque ao viño convidaranlle e o baño é gratuíto.


Por favor, fáganlle unha chiscadela á miña Ourense natal, hoxe, precisamente en que se lles queimou algo ten querido e tan próximo. Grazas.


'A Chavasqueira' publicouse orixinalmente en catalunyapress.es.

Sen comentarios

Escribe o teu comentario




He leído y acepto la política de privacidad

No está permitido verter comentarios contrarios a la ley o injuriantes. Nos reservamos el derecho a eliminar los comentarios que consideremos fuera de tema.

Máis opinión
Opinadores

Galiciapress
Praza da Quintana, 3; 15704 Santiago de Compostela
Tlf (34)678803735

redaccion@galiciapress.es o direccion@galiciapress.es
RESERVADOS TODOS OS DEREITOS. EDITADO POR POMBA PRESS,S.L.
Aviso legal - Política de Cookies - Política de Privacidade - Configuración de cookies - Consello editorial - Publicidade
Powered by Bigpress
CLABE