Despois dunha semana de sobresaltos, nesta que entramos pode producirse un tempo de impasse, un respiro necesario, se uns cuantos tómanse un descanso nestas festas do Nadal, que uns celebran máis espiritualmente, e outros en cambio aproveitan para darse uns atracones que lles axuden a resarcirse dos desgustos vividos durante este ano que está a piques de terminar. As festas son alegría, iso din, recuentro familiar, agasallos, nostalxia e máis traballo para as mulleres, que non se adoita dicir. Celébrese como se celebre, estes días son máis necesarios que nunca.
As tradicionais comidas ou ceas familiares adoitan comportar unha sobremesa longa, ocasión que se aproveita por uns cuantos, cando levan xa unas cantas horas levantando o cóbado, que lles fai inhibirse e dicir a todos e cada un o que pensa, que sen o efecto do alcol nunca na súa vida sería capaz de facelo, para sacar os trapos sucios e botarse ofensas á cara. Isto tamén forma parte da liturxia tradicional dos festexos do Nadal. Alguén non viviu estas situacións? Adoitan ser a nota discordante que cada ano repítese, como o anuncio do turrón en Nadal. Forman parte xa da canción das nosas vidas...
Seguramente, este ano, a política estará moi presente nas mesas, como vén sendo habitual. As discrepancias, as ideoloxías diferentes ou contrapostas e a falta de sentido común ou de humor, fai que algúns membros da familia deixen de falarse. Iso ocorre con demasiada frecuencia, cando a vehemencia sepulta á tolerancia e ao dereito a discrepar gardouse no baúl dos bisavós... Pero seguro que este ano, un novo partido será protagonista dos faladoiros familiares: Vox, o partido dos cinco minutos xurdido con forza este ano.
Sempre se adoita dicir "isto arranxaríao eu en cinco minutos". A Vox sucédelle o mesmo, ten un discurso que chega aos cidadáns que pensan que as cousas se arranxan en cinco minutos aplicando man dura e quitando dunha plumada moitos dos avances conseguidos: volver ao pasado, pero cun "verniz" de modernidade que lle dá o paso do tempo. Ao final, cando se rasca, vese o que hai dentro. Non hai que menosprezar que o seu discurso calou entre votantes de case todos os partidos políticos, guste ou non a realidade é esta. Os resultados de Vox en Andalucía son o principio do que vén, como está a suceder no resto de Europa. De quen é a culpa? Duns cuantos, principalmente dos discursos populistas que calan nunha parte da cidadanía, pero que esperta a esa outra que pensa o contrario. No medio destes atópase a gran maioría que non son de ningunha destas dúas opcións perigosas.
Como os días de festa son uns cuantos ata despedir este intenso 2018, ármense de paciencia, tolerancia, sentido do humor e que o viño e o cava non lles leven a montar a marimorena nesas comidas ou ceas familiares. Ou como di o anuncio "se bebes non debatas que o encontro familiar pode terminar en pelexa".
Escribe o teu comentario