Álvaro Pérez, "O Bigotes da Gürtel", deixounos o outro día na súa comparecencia no Congreso dos Deputados unha frase para a historia da picaresca neste país, que fixo fortuna ao contar como dous políticos peperos viñan a "soltar o mondongo" para que o seu partido nadase na abundancia económica e as empresas beneficiarias das adxudicacións a dedo puidesen quedar satisfeitas.

Fíxoo con tanta graza que ata os ujieres tiveron que rirse con ganas pola desvergoña do delincuente e a graza coa que explicaba os amaños quen o sabe case todo da corrupción na que se moveu o partido de Rajoy durante bastantes anos de poder case absoluto.

Como Vds. xa coñecen, a chamada Guerra da auga en Catalunya acaba de chegar a un punto sen retorno ao fallar o Tribunal Supremo que Acciona debe devolver a xestión da ATLL que gañou nun concurso -logo impugnado- alá polo afastado 2012. Pasaron seis anos e este diario, Catalunyapress, que mantivo o tipo desde o comezo do conflito, recolle o que é máis grato a un medio de comunicación: que as súas informacións eran veraces e que os beneficiados daquela decisión tan irregular quedan sen a ATLL, aínda que a torpeza política do goberno de Convergència vai salpicar de millóns noutra guerra xudicial que agora se vai a iniciar polos danos e prexuízos que a multinacional española vai reclamar a Mas-Colell, Recoder e sobre todo Artur Mas.

Débese quedar aí a cousa? Pois, en principio… non. Para nós, que tantos paus recibimos e sobre todo ameazas e consellos de todo tipo, debésenos bastar coa satisfacción de coñecer a sentenza. Pero claro, cando te penetras nun asunto tan aparentemente turbio e solicitas datos e sofres danos colaterais que afectan á túa propia familia, sempre te preguntas o que o Bigotes denunciou en sede parlamentaria houbo ou non mondongo na privatización da xestión da ATLL? E sobre todo, debe deixarse meridianamente claro que todo se fixo legalmente?

Unha pregunta moi sinxela que esta mañá de xoves a Directora de Catalunya Press cara a en vivo e en directo ao gran Eloi Badia, ese ex traballador de AGBAR metido a redentor do Auga Viva que quere agora, custe o que custe, beneficiarse da sentenza do Supremo, cando el sabe bastante ben como se fraguaron as bases do concurso e cando é un feito que non moveu nin só un dedo para denuncialas e que Acciona e os seus consocios cataláns non quedasen coa xestión do auga en alta de Barcelona que debese dar, como todos sabemos, saudables beneficios á empresa que a xestionase con eficiencia, aínda que os incompetentes politicos de Iniciativa empeñásense en demostrar no pasado, máis ben, todo o contrario.

O certo é que en 2012 algúns sospeitabamos que algo había de escuro no concurso, sobre todo pola facilidade coa que os concursantes levaron, nunca mellor devandito, o gato á auga.

Pensar que aquilo podía ter algunha contrapartida na Catalunya do 3% non era desatinado, só había que atreverse a dicilo e que o tempo e a lei puxesen as cousas no seu sitio...

Lembremos o da mañá deste xoves:

-CatalunyaPress: Señor Badia, vai pedir Vd. que se investigue se houbo algún pago irregular na concesión da ATLL?

-Eloi Badía: Non teño constancia desa circunstancia e por tanto non entro nese tema...

Non está mal para quen agora defende o público sobre o privado e debe o seu actual status político á vella Convergència e á teima, supoño que interesada, que ten a moi voluble alcaldesa Colau de rodearse de cadros próximos ao partido de Mas e Puigdemont.

Deixo para Vds. e para o Señor Badia o texto dunha pregunta que este xornalista facíalle aos seus lectores en un árticulo publicado o 18 de outubro daquel histórico 2012:

Por iso, coa mosca tras a orella, os xornalistas mirámonos os papeis e tras facelo, ocórrensenos varias preguntas. E de entre elas, a máis curiosa e variada é a que quere saber quen son ou a quen representan os nomes que a continuación lles relacionamos dunha misteriosa sociedade que se inscribe en Londres o 1 de outubro pasado, días antes da convocatoria consursal, co nada inocente nome de Aigües de Catalunya LTD que logo aparecerá á beira de Acciona en busca da ambicionada ATLL?

Mírénselos Vds con atención:

Datos que aparecen no rexistro

AIGUES DE CATALUNYA LTD

Company Number 08235381
Registered Office BERKELEY SQUARE HOUSE
4-19 BERKELEY SQUARE
LONDON
UNITED KINGDOM
W1J 6BR

Company Origin United Kingdom
Country England
County Greater London
Borough City of Westminster
Postcode London - W1J 6
Company GPS lat: 51.509878, long: -0.144584

Data de inscrición: o 1 de outubro de 2012

JAMES ANDERSON
Director Appointment terminated 03/10/2012

MARCELO HALLACK

Director Appointment 03/10/2012
JOHN HUW GWILI JENKINS

Director Appointment 03/10/2012

Con semellantes comezos, e polo que despois puidemos contar e constatar, cun banqueiro que acabou metido entre reixas por corrupción no seu propio país, Brasil, e moitas cousas máis non resultaba entón -nin agora tampouco- resulta desatinado pedir que se investigue a quen tivo moito ou pouco que ver na privatización da ATLL, como non resultaron infrutuosas as pescudas xudiciais sobre a saída a Bolsa de Bankia ou as do mismísimo caso Palau, onde outra gran empresa española entrou e acabou sentada nun banco cunha sentenza condenatoria.

Estamos a falar do Govern que nos levou á situación de bloqueo político na que nos atopamos e que coa sentenza da ATLL pode deixar as contas públicas tiritando de carencia financeira.

Merece pois a pena meter a man no lodo, aínda que a Eloi Badia, o "vivo da auga", a pregunta sóelle a corno queimado.

Por se se queren mirar algo do que publicabamos cando comezou a chamada Guerra da auga en Catalunya: