O líder da formación violeta conserva o seu desexo de formar un goberno conxunto co socialistas pero, a falta de avances determinantes nas negociacións, trasladou ao Rey que manteñen a abstención na próxima votación de investidura. Pola súa banda, Sánchez respondeu a Rivera que ofrece "garantías" para a abstención de Cidadáns, pero desde a forza laranxa manteñen o non ao Goberno en funcións.
De celebrarse novas eleccións, as cuartas en catro anos, serán a proba inequívoca dun enorme fracaso político tanto do PSOE como de UP.
Non é non. O presidente do Goberno en funcións, Pedro Sánchez, mantivo esta tarde unha conversación de dez minutos co líder de Podemos, Pablo Iglesias, para rexeitar a última oferta de goberno compartido lanzada polo partido morado. Podemos propuxera un Goberno de coalición cun período de proba dun ano e a garantía de aprobar os próximos orzamentos xerais. Con todo, o xefe do Executivo rexeitou a proposta e cominou a Podemos a apoiar un programa progresista desde a oposición.
Como podería forxarse unha alianza de goberno entre dúas formacións políticas que se tiraron repetidamente os trastes á cabeza e parecían adversarios políticos irreconciliables?
Hai que supoñer que a Señora Calvo, esta vez, non vai tomarnos o pelo en nome dos socialistas de Ferraz e que a sopa de siglas que configura Podemos deixará de facer comedia.
As empresas españolas non poden ofrecer ao seu cadro de persoal os novos plans privados de pensións panaeuropeos porque o Goberno en funcións non pode aprobar o regulamento necesario. Uns plans non exentos de polémica, porque moitos na esquerda venos como unha ameaza ao sistema público, ao que en teoría complementan.
Respiren fondo, tómense a penúltima cervexa coas amigas e os amigos e logo pidan visita ao médico para que lles receite unhas vitaminas para soportar o outono que vén duro, pero duro de verdade.
A dúas forza progresistas manteñen unha parálise absoluta nas súas posturas, que polo momento afastan a Pedro Sánchez do Goberno e deixan a porta dunhas eleccións en novembro cada vez máis aberta. A vicepresidenta Carmen Calvo confirmou este luns que non existen novos contactos entre as formacións.
Moncloa planifica que cada día un ministro faga declaracións, para ir aumentando a presión sobre Unidas Podemos, pero afasta ao presidente do Goberno do foco nun intento de protexer a súa imaxe ante unha probable repetición das eleccións. A mesma estratexia que aplicou o PP hai tres anos.
O líder do PSOE desvela a súa nova estratexia para tentar revalidar como presidente do Goberno. Pedro Sánchez presentará unha programa "aberto" a varios partidos dentro dunhas semanas. Parece que descarta negociar con Cidadáns tras negarse os laranxas para valorar a súa investidura.
Este verán, como vén sendo habitual nos últimos anos, a desconexión da política parece case imposible.
Non todo son alegrías na contorna do presidente. O fracaso da investidura provocou un enroque de Pedro Sánchez co seu círculo de asesores máis íntimo. Pero neste "búnker" do Goberno non caben todos: José Luis Ábalos, ministro de Fomento e ata hai pouco delegado do Goberno nas negociacións con Podemos, foi relegado da súa posición tras o chasco do pasado 25 de xullo.
Pablo Echenique respondeu á carta enviada por Pedro Sánchez á militancia socialista na que aposta por un goberno 'á portuguesa', que isto significa "acaparar o 100 por cen do poder sen negociar".
O líder socialista e candidato á presidencia, Pedro Sanchez, transmitiu aos seus ministros que cada semana terán reunións, como tamén sucederá en Ferraz.
A responsabilidade dos políticos tamén é transixir, acordar e en moitos casos renunciar. Os intereses da cidadanía deberían estar por encima de interéselos partidistas, individuais e de cargos.
Non foi pois un bo día para a Democracia española, especialmente para “Il Parvo” líder de Cs, que co seu colega e rival “Il Divo” conseguiron que a duración da lexislatura sexa efémera, co que todo iso supón para nosa moi deteriorada economía.
O líder de Podemos dará un paso ao carón se non hai máis vetos a membros da súa formación e a presenza de Unidas Podemos no Consello de Ministros é proporcional.
Pablo Iglesias dará un paso á beira, pero medido, xa que o protagonismo levaríao Montero. Todo queda, en casa como dirían moitos. As familias en Podemos son moi importantes, sobre todo a de Pablo Iglesias.