O 29 de outubro de 2024, produciuse unha catástrofe na Comunidade Valenciana, co resultado de 229 persoas falecidas, sen entrar en datos e só desde a vertente humana, foi desolador ver no funeral de Estado aos familiares das vítimas, onde os Reis foron os únicos representantes da nación que o pobo valenciano puido ver como seus no seu consolo.

Escoitar o recordo que tres familiares en nome de todos os falecidos, e tamén de todos o valenciano, foi moi emotivo, pero, á vez, desolador, tendo enfronte ao máximo responsable político que pola súa inanición podía evitar moitas mortes cos medios que hai hoxe e ademais cando a comunidade autónoma ten competencias exclusivas en materia de protección civil.

Pódese entrar en todo tipo de debates, cuestións técnicas e xudiciais, pero desde o punto de vista humano é indefendible que, despois dun ano, o señor Mazón siga no cargo e en todo este tempo, por estratexia de partido e interese persoal do citado personaxe, o mesmo caia como ser humano tan baixo. O presidente do Partido Popular algunha responsabilidade terá cando o mantén aí, xa que o “e ti máis” está fóra de lugar nunha desgraza humanitaria das dimensións que xa todos coñecemos. Todo na vida ten un límite, pero a altura á que está a quedar o Partido Popular ruboriza, “non todo vale”.

Iso non exime ao Goberno central, xa que en todo isto tamén ten a súa cota de responsabilidade, que ademais determina a propia Constitución. Pero o que quedou moi claro durante o funeral de Estado na Cidade das Ciencias e as Artes de Valencia, é que a cabeza que se pedía era a de Mazón. As múltiples saídas, que as hai, tiñan que haber adoptado xa, agora que se cumpre un ano da traxedia, dimisión ou convocatoria de eleccións anticipadas. Os valencianos encadearon diferentes desgrazas dun tempo para acá, eles, os voluntarios, e os distintos equipos de intervención e rescate do Estado, en definitiva o pobo español, son os únicos que estiveron á altura das circunstancias.

Dá igual o tipo de rostro que mostre Mazón en calquera acto público ou ante as cámaras de televisión, o simple feito de manter no cargo como representante máximo dos valencianos demostra a ruindad e a bajeza de alguén que nunca debeu de chegar á política nin ao honorable cargo que supón representar a un gran pobo como é o valenciano. Mazón representa todo ao que non debe chegar un ser humano e ao grao de putrefacción ao que a chegado a política. O presidente autonómico está xa amortizado, politicamente falando, interese persoal, de partido, aforado ou non, o caso é que a estratexia do tipo que sexa, está a manchar a toda unha xeración de políticos onde a covardía, entre outros calificativo, escríbese con maiúsculas. Non son eu o que descualifica a este señor, o mesmo descualificouse e iso perseguiralle ao longo de toda a súa vida. Esa será a súa gran desgraza.