Ten razón Feijóo en relación á falta de orzamentos por parte do actual Goberno e a súa falta tamén de apoio parlamentario -que doutra banda non é tan raro entre socios de goberno-, pero tamén este, é puntual, e segundo as cuestións das que se trate no pleno das Cortes, estes apoios, nunca están garantidos, xa que non debemos esquecer que este é un goberno de coalición con distintas sensibilidades, onde por exemplo, Sumar sempre tivo unha postura clara en contra do incremento do gasto en defensa. A pesar diso, devandito incremento sairá adiante, debido á nova realidade xeopolítica, formando España parte da UE e da OTAN, organismo este último, no cal o noso país ingresou mediante referendo con todas as súas consecuencias, situándonos os españois no posto 17 no ranking de países de gasto que dedicamos a defensa.

Todo o anterior sérvelle ao señor Feijóo para pecar dun excesivo tacticismo político, que tamén aplica en Valencia pero á inversa “co mesmo fin en ambos os casos”, para chegar mediante a presión e o desgaste á Moncloa, deixando a súa aparente moderación na súa etapa galega. Iso fai que se afiance VOX, onde a pésima xestión da DANA está a virlle como anel ao dedo aos de Abascal.

O Partido Popular é a primeira formación nas Cortes Xerais, pero o sistema electoral español é proporcional e non maioritario. Así o recoñece a Constitución no seu título III e, sobre o devandito anteriormente, configúrase o actual goberno de coalición en España, si é certo, doutra banda, que dista moito das coalicións gobernamentais noutros países. Por outra banda, o gabinete de Sánchez modifica algunhas leis de forma cortoplacista, en base aos intereses de partido e os do propio presidente, como a Lei de Amnistía, pero prexudiciais para o conxunto de España e os españois.

A complexa situación política actual sérvelle ao señor Feijóo para pedir o adianto electoral no país, pero non no caso de Mazón en Valencia, non tanto pola súa preocupación, no que se refire aos problemas dos cidadáns, senón polas súas présas -lexítimas, iso si- como forza política maioritaria para chegar á Moncloa, pero custándolle moito asumir o que é a formación dun goberno de coalición, e que en Alemaña sería algo máis normal entre o CDU e a CSU, tendo esta nación unha visión real do que son os verdadeiros problemas de Estado, por exemplo, a inmigración e o gasto en defensa, que ademais neste último caso, obríganos ao cumprimento do mesmo a todos os europeo sao estar integrados na estrutura militar da OTAN.

Cómpre lembrar que o Partido Popular non ten maioría absoluta nas Cortes valencianas e, por tanto, coa mesma lei electoral, do mesmo xeito que o PSOE a nivel nacional con formacións de esquerda, están a gobernar os primeiros naquela comunidade co apoio de VOX. Como diría Mariano Rajoy: consellos dou que para min non teño.