Este domingo en España a cidadanía está chamada a votar na convocatoria das Eleccións Europeas. Uns comicios que algúns consideran que lles afecta menos porque Bruxelas está un pouco lonxe. Unha percepción equivocada porque é alí onde se deciden moitas das cousas que nos afectan a todos, Iso deberíanos levar á reflexión de que hai que acudir a votar de maneira masiva. Pese ao escepticismo que foi crecendo, un 54% dos españois senten cidadáns europeos e españois ao mesmo tempo.

O descoñecemento da maneira de funcionar das institucións europeas, neste caso, o Parlamento Europeo, é a carencia dunha política informativa de todas as partes: a institución en si mesma, os gobernos dos países, o grupos políticos e os parlamentarios dos que pouco se coñecen e non se prodigan dando explicacións polos seus respectivos territorios. En demasiadas ocasións a institución europea ha servido -continúa séndoo- de retiro dourado de moitos políticos, aos que se lles premia enviándoos a 1574,9 km de distancia de España, ben pagos e o soldo é a envexa dos parlamentarios da Carreira de San Jerónimo.

Nestas eleccións, co devir dos anos, a decepción de non poucos cidadáns, os partidos populistas investidos de patriotas e curiosamente antieuropeístas están a subir de maneira alarmante. Estes curiosamente aprovéitanse da súa condición de eurodiputado e resulta que están en contra da Unión Europea, é máis, queren que desapareza. Ese é o seu fin. Para levar a cabo o seu obxectivo, nada mellor que estar dentro, é a forma de dinamitala. Por iso, estes comicios requiren do máximo interese, o que debe traducir nunha maior participación, pese ao enfraquecemento dos partidos tradicionais. A desconfianza entre países é evidente, pondo ao norte contra o sur. O norte é a zona rica e o sur, a pobre.

Nesta tesitura de crecemento preocupante dos partidos ultras, faise necesario preguntar: Que se debe facer? A UE necesita renovar en termos de políticas e procesos. Tamén deberían descentralizar máis as responsabilidades sobre as estratexias no plano nacional co obxectivo de conseguir unha mellor representación dos cidadáns. Co fin de levar a cabo estas propostas faise necesario que a UE conte con líderes cunha nova visión e unha nova narrativa sobre Europa.

Este venres, adiantábanse os Países Baixos en pór as urnas, co resultado de que a lista máis votada que foi a de esquerdas constituída por verdes e socialdemócratas, GL_PvdA, liderada por Frans Zimmerman, que conseguiría 8 dos 31 escanos. A extrema dereita quedaría cerca do 7%, seis máis dos que ten agora. Segundo os estudos, os partidos de extrema dereita poderían lograr nestas eleccións o 22% dos votos, que é unha porcentaxe alta. O Reagrupamiento Nacional de Marine Le Pen será con toda probabilidade a primeira forza ultra de toda a Cámara, con 30 escanos. Irmáns de Italia de Giorgia Meloni podería pasar dos 20 deputados e Alternativa Alemá por Alemaña podería ser a oitava con 15 asentos.

Con esta foto fixa que pode dar as votacións do 9J, faise necesario, se se cumpren os prognósticos, abrir os ollos aos novos responsables. É a hora de pasar do partido á acción, gústelles ou non.

Así que, faga sol, chova ou neve, hai que coller as chaves, marchar de casa ir votar e se lles apetece, despois a tomar unhas canas ou un viño para celebrar a liberdade de elixir a quen consideren que o pode facer mellor

“Non é suficiente só querer un cambio. Debes ir e facer o cambio a través do voto”, dicía Taylor Swift, estrela de country-pop.