As crises en ERC, os Comúns e a CUP tras as eleccións do 12M

Os resultados das eleccións catalás, ademais do desconcerto para algúns polos votos conseguidos polos partidos independentistas, máis o bo resultado do PSC, xeraron unha forte crise nalgunhas formacións políticas. En ERC está a producirse unha revolución: Pere Aragonés non recollerá a súa acta de deputado e deixará a primeira liña política. Marta Rovira non se presentará ao cargo de secretaria xeral do seu partido no Congreso extraordinario que celebrarán en novembro. Junqueras deixará a presidencia para reflexionar e escoitar á militancia e volver presentarse á presidencia do seu partido. Sergi Sabriá, persoa da máxima confianza de Pere Aragonés, anunciou que deixaba a política institucional. A crise dos republicanos, sendo profunda, non é nova, adoita ser cíclica e tivo unas cantas. Seguro que ao final, con cambios importantes na executiva, ERC volverá remontar.

A crise de resultados tocou de cheo á CUP, que viu como perdeu un bo número de deputados, o que lle fai reformular o seu presente e o seu futuro. Cambios de caras e nova estratexia para tentar captar aos votantes que lles abandonaron e sumar a novos.Tarragona castigou ao partido, deixándoo sen representación.

Os Comúns de Colau viron rebaixado o seu número de deputados e o partido reduciuse só a Barcelona. Converteuse nun partido centralista. En Tarragona quedáronse sen representación. Os votantes castigáronos cando a súa proposta importante foi a súa oposición frontal ao proxecto do Hard Rock de Tarragona. Unha bandeira que, como se viu, non apoiaba a cidadanía de Tarragona, que expresou a súa posición en forma de votos. A imposición de Colau de pór de cabeza de lista por Xirona ao seu amigo Eloi Badía, quen por certo seguirá no seu cargo de deputado no Congreso, tras o seu fracaso en Xirona, ha soliviantado a boa parte do partido, que ve como Colau - e na “sombra” o seu marido, Adrià Alemany, o cerebro, o mentor das iniciativas- levaron ao fracaso á formación. Algúns dirixentes do partido pídenlle responsabilidades, o fracaso destas eleccións achácanllo á parella. Por iso piden as súas cabezas.
 

Os Comúns, dada a súa posición, queren entrar no posible goberno de Illa, con dous conselleras. Estase á espera da decisión dos republicanos, quen, até despois das eleccións europeas, non se van a pronunciar. Iso non quere dicir que se paralizaron as negociacións. Os socialistas, ao parecer, ofreceríanlle a presidencia do Parlament e a posible entrada no goberno do concello de Barcelona. Tamén Colau aspira a seguir na corporación municipal, como vicealcaldesa. O problema está en que o alcalde Collboni non a quere no goberno. Terían que cambiar a interlocución e rebaixar as aspiracións á exalcaldesa, quen deixou caer que aínda segue mandando e que pode frear os acordos. Por iso, Jésica Albiach, e o seu núcleo están dispostos a sacrificala.
 

Hai dirixentes que se preguntan que sucedeu cos resultados no Prat, feudo dos Comúns, onde o seu alcalde Lluís Mijoler, ocupaba o número dous da candidatura, e é o político que máis rexeitou a ampliación do aeroporto Josep Tarradellas-o Prat. Os resultados foron moi malos para o dirixente. O PSC foi o partido máis votado co 38,16% dos votos. En segundo lugar, ERC, cun 11,79% dos votos, seguido moi de cerca polo PP, co 11,59%. En cuarto lugar, os Comúns, cun 11,46% dos votos.

Uns resultados no Prat, que deron ao traste cos Comúns, se se ten en conta que nas anteriores fora a primeira forza, cun importante número de votos. Por iso, as críticas ao número dous de Albiach fan predicir que é posible que reconsidere recoller a acta.
 

O 12 M foi para ERC, CUP e os Comúns unha mala data que os leva a unha reflexión profunda e a cambios de liderados. En ERC, cunha historia detrás, xa se está producindo Pasará o mesmo na CUP e nos Comúns? A pesar de Colau e Alemany, nos Comúns algo se está cociñando, e o resultado chegará despois das europeas.