Puigdemont, á parte de xogar sucio con ERC, mente ao afirmar que as eleccións catalás gañáronas os independentistas. O que define a un demócrata dun ditador é apropiarse da vontade da cidadanía. O bloque independentistaconseguiu o 47,52% dos votos e os constitucionalistas, o 52,48%, pero claro, grazas á inxusta lei de Hondt que discrimina aos cidadáns, uns obteñen máis escanos cos outros, porque non vale o mesmo un voto do Baix Llobregat, que un da Catalunya Central, por exemplo. Por iso o fuxido “belga” explica que teñen máis deputados. Claro que tenñen máis deputados, pero non os votaron máis cidadáns. Iso significa que Puigdemont non ten en conta o que pensan, queren e senten os outros cataláns, aos que teñen como súbditos. A loita dos independentistas non é con España, agora é de cataláns contra cataláns: división con visos irreconciliables despois da postura de Puigdmont de seguir botando leña ao lume, non nos enganemos.

Ese camiño de desequilibrio iniciada polo ex presidente, levoulle a pedir que todo o mundo, incluída a UE, lles pida perdón e que recoñezan os resultados de que gañou a República catalá .

O xogo sucio empregado polo presidente de Matrix que utilizou TV3 a diario para facer a súa campaña persoal, -mentres Junqueras está no cárcere - e proclamarse presidente desa república. Non o vai a conseguir, porque, en ningún caso vai ser investido presidente: se vén, será conducido a prisión, o mesmo que os ex-conseller fuxidos e que saíron elixidos deputados. Que sucederá? Que o presidente non será Puigdemont, se non outro ou outra. E se non hai acordo, ou seguen co mantra de pensar que están na República, convocaranse novas eleccións…

As eleccións gañounas Inés Arrimadas de Ciudadanos, gústelles ou non, moléstelles que sexa andaluza de nacemento, que se considere catalá e española. Inés Arrimada foi valente, clara, coherente e non modificou o seu discurso. Non se pode dicir o mesmo de Miquel Iceta, que estivo dando bandazos, cambiando de opinión e coqueteando co independentismo. O resultado non foi nada bo, por moito que o queira camuflar. Como é posible que Ciudadanos se quede co celeiro de votos socialistas que sempre foi o Baix Llobregat? Moitos os entenden e víano vir, pero non quixeron facer caso. Avecíñase crise na rúa Nicaragua? Haberá que estar atentos.

En Catalunya en Común Podem, como era previsible, tamén polos mesmos motivos que o PSC tamén non saíu ben parado. Que so fagan mirar Xavier Doménech, Ada Colau e o mismísimo Pablo Igrexas.

Que dicir da CUP, perderon a metade dos deputados. O prezo que pagou é o xusto á súa actuación realizada en toda a montaxe do procés.