O maldito papel

Ábalos, o portavoz provisional que o PSOE sacou da chisteira parlamentaria para responder a Pablo Iglesias, ensinou un papel --que logo medio leu-- que o asesor de cabeceira do líder de Podemos lle escribiu en maio, para que tivese sempre a man que a folla de ruta da formación morada comezaba e terminaba tamén na técnica política de non deixar crecer ao PSOE, mesmo por encima do intento de derriba de Mariano Rajoy como presidente do Goberno do Reino de España.

Hoxe, día seguinte á moción, case ninguén se ocupa deste detalle, e só se incide nas boas formas que se mostraron o portavoz sociata e as propio Iglesias. E, con todo, o citado informe existe e foi elaborado por ese asesor que Esquerda Unida puxo á beira de Pablo Iglesias, para exterminar os socialistas ou deixalos nunha expresión parlamentaria parecida á dos seus homónimos gregos. E sinceramente, non creo que esa estratexia vaia cambiar para nada nos próximos meses e moito menos se Pedro Sánchez tenta pactar outra moción de censura antes de final de ano.

O cinismo, que tamén hoxe denuncia publicamente o gran Iñaki Gabilondo, que demostra o apuntado feito, móstranos, no día que se cumpren corenta anos da chegada da Democracia, o moi escaso valor ético que algún dos nosos novos políticos auto-conceden ás súas afirmacións ou ás dos seus rivais políticos.

O próximo fin de semana nace un novo PSOE. Espero e desexo que para ben da democracia española, aínda que moito me temo que moitos dos que o votamos durante anos teremos moitas dúbidas en volver facelo se non temos claro que a centenaria formación que fundou o galego Pablo Iglesias Posse soubo unir todos os desafectos que creou no seu seo a celebración das últimas primarias e sobre todo, o moito que se chegou a dicir innecesariamente.

Porque se a Executiva que deseña o novo secretario xeral, que está no seu dereito, non atrae aos que foron os seus adversarios circunstanciais, o PSOE efectivamente será un partido renovado, pero perderá polo camiño a moitos miles dos seus votantes que non son, nin foron nunca militantes. Confiemos en que iso non sexa así, porque a democracia española necesítao imperiosamente aínda que, de momento, as percepcións, a priori, non sexan demasiado alentadoras.

Non estaría de máis que José Luis Ábalos Meco --que segundo parece será o número dous do PSOE como Secretario de Organización-- lese aos congresistas o texto íntegro do "maldito papel" que ensinou no Parlamento, para que as partes en litixio se decatasen de que o PSOE só sobrevivirá na unidade dos seus membros, xa que á súa esquerda só teñen o "novo comunismo" que, como sempre, tenta facelo desaparecer.

Artigo publicado orixinalmente en Catalunyapress.