Pedro Sánchez marchou quente

Acabou o debate entre os tres candidatos socialistas, e o vasco Patxi levou, para vergoña dos socialistas do PSC --que só lle outorgaron 500 avais-- os aplausos case unánimes de todos os medios de comunicación.

Tamén Susana Díaz saíu airosa do transo, mostrándose como o que realmente é, unha política lista e capacitada para dirixir ao PSOE a un lugar diferente ao que defende un Pedro Sánchez que recibiu continuos reproches dos seus dous compañeiros, que o enviaron varias veces ao recuncho do improvisado 'ring' de Ferraz coa cara bastante quente, e que tentou gañar o debate con fotocopias de xornais e que, ao final, quedou o último polos seus erros e polos "zascas" que lle propinaron os seus outros dous compañeiros, que non lle perdoaron unha.

Pero Vds. non me crean a min, miren os 'tweets' que corren pola rede, martirizando ao candidato dos popes do PSC con críticas sobre o moreno espléndido que lucía, ou sobre a súa condición de "parado de luxo", que provocou as iras de quen si o son na vida real.

Polo que se ve, a "María" andaluza, que tan pouco gusta na rúa Nicaragua e nos arredores do Concello de Sant Joan d´Espí, do de Terrasa e ata no de Santa Coloma, non só non é parva senón que ten carácter e ideas moi precisas, polo menos tan claras como as dos seus opoñentes masculinos.

Podo chegar a imaxinar unha vitoria da mal chamada "candidata do aparello" o 21 de maio e como ao día seguinte esta e Patxi comezan a coser o partido, verbo que non me gusta nada, sen que ninguén, nin sequera os que o apoiaron, boten de menos a Pedro, o listo da clase, que por ser tan listo saíu vapuleado dun debate ao que el acudiu pensando que ía arrasar, para satisfacción do PP, que sabe que se gaña Sánchez temos Rajoy por tempo indefinido, por moito que aos meus queridos e "ilustrados" detractores do distrito 10 de Barcelona non lles guste o que aquí se escribe e menos aínda o xornalista que o escribe.

Polo menos, este humilde 'plumilla' firma co seu nome, defende unha empresa privada e non se esconde detrás de correos ficticios aos que a propio internet definiu como correo lixo.

O domingo teremos os resultados finais. A partir de aí, o PSOE debe esquecerse do que pasou, comezar a traballar e facerlle un bonito enterro aos intereses persoais de cada un dos candidatos que participaron en tan pouco fraternal "liorta", se é que quere recuperar a confianza, non dos militantes, que non son os que quitan ou poñen gobernos, senón da maioría dos seus potenciais votantes, que son os que se lle foron nos últimos anos a miles.

Ou iso... ou desaparecer. 

Artigo publicado orixinalmente en Catalunyapress.