Noutros tempos, a ética era unha disciplina importante na vida política. Na actualidade, moitos políticos en xeral e gobernantes non só fan caso omiso dela, senón que a rexeitan. Por que o fan? Preguntaranse. Algunhas causas deste “desinterese” pola ética poden estar en intereses económicos; porque existen compromisos de grupo; porque se práctica a corrupción; porque quen ocupa os cargos non son políticos de vocación; ou porque se quere o poder á conta do que sexa. Esta é a resposta.

No exercicio das súas funcións - políticos, e gobernantes actuais- como se pode apreciar cada día, a ética foi excluída, e non involuntariamente. Quen forma en ética pública aos que gobernan? Se non se forman, como van aplicala no exercicio das súas funcións? Como van transmitir eses valores? Non hai que esquecer que a teoría política sinala que hai unha serie de calidades que deben posuír quen desempeña cargos institucionais: lealdade para a constitución establecida, capacidade para as responsabilidades do cargo e posuír virtude ética e xustiza. Cada institución debe estar guiada cos principios ineludibles da xestión pública, a transparencia, a equidade, o pluralismo, a evidencia, a eficacia, a eficiencia, a austeridade e a intolerancia total coa corrupción.

Arxiu - A presidenta do Parlament, Laura Borràs

Laura Borràs @ep

Este martes, a presidenta da segunda institución de Catalunya, Laura Borràs, realizaba a súa primeira viaxe institucional fose de Catalunya. Facíao a Flandes para entrevistarse coa presidenta do parlamento flamenco, Liesbeth Homans, á que agradeceu que Bélxica sexa un lugar seguro para os exiliados independentistas cataláns. Como se pode comprobar, unha actuación “institucional” para defender aos fuxidos, que se paga con diñeiro público. Todo un exemplo ético e “legal” dunha representante pública ao servizo duns determinados intereses. Despois desta fazaña e para redondear a súa xogada foi visitar aos Puigdemont e compañía. Todo isto fíxoo con total impunidade e envolto nunha visita institucional. Se se mira o seu Twitter, a presidenta do Parlament escribía "Flandes sempre se significou a favor da causa de Catalunya, especialmente os últimos anos".

Din quen ocupa quen ocupa un cargo hónrao, non é o caso de Laura Borrás, que en demasiadas ocasións deshora á institución que representa a toda a cidadanía. Eses son os riscos e consecuencias de deixar que persoas sen ética gobernen. Porque ao final, a pregunta é: Quen goberna ao que goberna? Din que hai mecanismos para facelo, pero poucos funcionan.

Unha das causas que vén provocando a desconfianza nas nas persoas que gobernan as institucións públicas, todas, é a ausencia de principios e valores éticos, o que dá pé ao incremento de vicios ou actitudes antiéticas tales como a corrupción, o abuso de autoridade, o tráfico de influencias e unha longa lista de etc.

Ao final, igual resulta que Laura Borras, foi a poñer unha pica en Flandes, reeditando aos famosos Terzos de Flandes - neste caso, os terzos de Puigdemont-. O grave do asunto é que todo se vai a quedar como estaba, porque ela considera o Parlament e Catalunya como a súa leira particular, e nela pode facer o que lle vinga en gana. Será a Borrás un cabalo percherón?