Os políticos fan de xornalistas e os xornalistas de políticos?

Dicía Mafalda que “un día vai poñer de moda ser un imbécil e algúns non van saber que facer con tanta fama”. Volverá o sentido común? 

Hai unha frase de Mafalda que define moi ben o que ocorre: “Que levante a man os que estean fartos de ver o mundo manexados cos pés”. Unha definición que se podería aplicar a moitas cousas, situacións ou actos. Creo que é universal e certeira como todo o seu repertorio, iso débello ao seu “pai''. Quino, un xenio, que nos deixou fai uns poucos anos.

Desde hai xa un tempo, o mundo da comunicación, coas novas tecnoloxías ao alcance de quen queira facer uso delas, cambiou e de que maneira. Todos queren ser xornalistas, informadores, opinadores e ata manipuladores da realidade que non lles beneficia . Aquela frase” zapateiro ao teu zapatos” non se cumpre, nin sequera o Zapatero que foi presidente de goberno do Reino de España tras o seu “asesoramento”- ben pago, por certo- ao goberno do ditador Maduro, que ten coña a cousa. 

Do que se trata agora, é de ter un espazo: Twitter, blogue ou un canle- con beneficios económicos ou políticos que ao final se traducen no mesmo- daqueles que queren facer de xornalistas “famosos”, ou mellor de estrelas. É a moda e xa se sabe o que adoita suceder con ela: todos queren ser os primeiros en lucila. Saben de todo, dan leccións e son os ‘máis mellores’ do mundo. Exemplos xa temos demasiados, por desgraza: Serán persoas frustradas? Pois vai ben o país porque isto parece unha praga!

A moda chegou tamén aos políticos, con cargos, responsabilidades de goberno, señorías, e ata os que deixaron a política e din que se van, pero ao final, doutro xeito, pretenden continuar estando. É o caso de Pablo Iglesias, que tardou dous telexornais en seguir metendo culler no seu partido. Para iso nada mellor, como el declarou, que acollerse ao “oficio” de xornalista/comentarista porque el quere facer “xornalismo crítico” para exercelo con “máis rigorosidade”, porque para ‘o auténtico’, os demais non o fan . Referirase ao que facía el no seu programa? Referirase ao xornalismo crítico que facía na Tuerka? Respiraba obxectividade por todas partes e ademais díxose no seu día que o diñeiro para a canle proviña dun país democrático e pouco crítico cos medios de comunicación como é Irán, resort de liberdades e exemplo para o mundo. Iglesias volveu ao xornalismo “crítico”para ser o portavoz da verdadeira información e salvar ao país dos xornalistas aos que el puxo unha etiqueta e apuntounos na súa lista negra.

A vocación repentina dalgúns políticos de converterse en entrevistadores na súa propia canle de Youtube, como é o caso de Juan Gabriel Rufián- ten nome de protagonista de telenovela suramericanas- que debutou recentemente. Din que o fixo para contrarrestar á dereita que está a copar as redes. Imos, que afirman que a esquerda é moi mala niso e que a dereita e especialmente a ultradereita son uns mestres. 

Con este cambio de paradigmas, onde os políticos fan de xornalistas, os influencers moitos dos cales, son estrella, con ingresos millonarios, Está en perigo a profesión de xornalista? Algúns pensan que si. Igual, tal e como está o panorama- hai exemplos- os xornalistas dedicaranse a facer política sen ser elixidos, a cousa pode cambiar. 

Dicía Mafalda que “un día vai poñer de moda ser un imbécil e algúns non van saber que facer con tanta fama”. Volverá o sentido común? Ou como o covid, é unha pandemia que vai necesitar vacina?