O cruel asasinato de Samuel Luiz, vítima dunha salvaxe malleira dada segundo a policía por "unha turba humana pateando a un mozo por máis de 150 metros en plena rúa", é unha manifestación máis de ata onde pode chegar a cultura do odio.

Unha cultura do odio que se alimenta por moi diferentes medios. Por uns partidos políticos (PP, VOX, Cs) que tratando de frear calquera avance progresista e igualitario non teñen escrúpulos en abandonar os criterios democráticos para mentir e difamar, mesmo nos Parlamentos, sen importarlles crear crispación entre a cidadanía e favorecer o enfrontamento. Unha Igrexa católica que demoniza calquera posición que cuestione tanto os seus ancestrais privilexios como as súas reaccionarias crenzas. Unhas emisoras de radio e unhas cadeas de televisión privadas que non pairan de verter odio, e unha prensa escrita que difama e ataca a lideres e dirixentes políticos cunha saña impropia de demócratas. Un poder xudicial que conta con maxistrados obsesionados por perseguir a voces críticas co fascismo e o autoritarismo. Unhas cloacas policiais que fabrican trolas e compran vontades. Todos eles difundindo e alimentando unha cultura de odio.

As evidencias son contundentes. Como senón cualificar a persecución a que están a someter a un partido democrático como UNIDAS PODEMOS e aos seus dirixentes? Por caso non están a alimentar o odio contra eles como se pode comprobar polas frecuentes ameazas nas redes ("se me atopo na rúa a un dirixente de UP pégolle un tiro")? Para entender tal persecución non deberiamos perder de vista a evidencia de que a maioría das medidas máis progresistas do actual goberno español son promovidas polos ministerios de UP. Tampouco que nunha clase política na que está moi estendida a corrupción lidérelos desta organización, a pesar da persecución xudicial e mediática á que están sometidos, aparecen limpos dese cancro.

Unha persecución que se estende á maioría de voces críticas e independentes e que baixo a bandeira de "unha España grande e libre" tamén alcanza tanto aos dirixentes políticos independentistas como ás maiorías cidadás que non comulgan con esa bandeira. Tal persecución non busca, por caso, sementar o odio entre os pobos de España ("nunca abandonaremos aos nosos compatriotas cataláns que sofren a ditadura totalitaria do separatismo")?.

Velaí tamén o obxectivo último das soflamas que estes abanderados do odio lanzan contra aquelas medidas que, por caso, procuran avances na igualdade de xénero ("a as mulleres non nos fai falta unha política específica para nós nin que o Estado préstenos unha protección especial"). Para estes negacionistas da desigualdade de xénero a evidencia de que o número de vítimas de xénero non para de crecer non é un tema relevante ("nosostros viñemos poñer patas para arriba o consenso progre, a ditadura do pensamento único, as mentiras do feminismo"). Estamos, por tanto, diante dun pensamento político que demoniza ás mulleres por querer algo tan obvio como ser libres e iguais en dereitos e oportunidades.

Soflamas de odio que atacan comportamentos e gustos que non casan coa cultura nacional católica: por caso, non podemos comprobar que con motivo da aprobación por parte do goberno español da Lei trans, que busca frear o acoso e a discriminación que sofre o colectivo LGTB, as agresións e os ataques homófobos están a crecer ("en España pasamos de dar malleiras aos homosexuais a que agora estes colectivos impoñan a súa lei"). Non se sementa a cultura do odio e estimúlase a agresividade cando para deostar o xa deficitario estado de benestar responsabilízase as minorías étnicas e aos e as inmigrantes dos fallos e insuficiencias nas políticas públicas ("unha mena" -menores estranxeiros non acompañados- "4.700 euros aos mes, a túa avoa 426 euros de pensión/mes")?.

A cultura do odio esténdese porque hai sectores e grupos de presión, que gozan de grandes privilexios e contan con moitos medios, interesados na súa alimentación e expansión. O que seguramente non esperaban estas elites e os seus afíns é ese brotar en todos os pobos de España de profunda solidariedade coas vítimas que tales acosos están a provocar.