A fuxida cara adiante de Pablo Iglesias

Cando todo o mundo pensaba que, coa convocatoria de eleccións na comunidade de Madrid, tras pronunciarse a xustiza a favor da mesma, estaba todo visto, este luns salta a bomba política protagonizada polo vicepresidente do goberno de España, Pablo Iglesias ao anunciar que deixaba a vicepresidencia do Goberno para ser cabeza de lista do seu partido nas eleccións madrileñas. Poucos eran os privilexiados que coñecían a súa decisión para evitar filtracións das que tanto sabe o protagonista. Unha sorpresa que ha sobrecogido a todo o mundo neste luns asollado

Pablo Iglesias - EP

Por que se marcha o líder do partido morado do goberno? A súa marcha supón unha fuxida cara adiante que pode acabar coa súa carreira política, se a xogada non lle sae ben, aínda que é coñecida a súa capacidade de sobrevivir politicamente. A súa situación dentro do goberno era insostible, dado o seu papel dual de goberno e oposición para tapar a súa case nula xestión. Esta era a ocasión que estaba a esperar para ter a escusa perfecta e saír airoso do executivo, antes que Sánchez sacásello de encima. Motivos non lle faltaron. Se iso ocorría, o seu partido perdía os catro ministros no goberno e todos os postos de militantes e amigos que ten colocados na administración, que son moitos estómagos agradecidos.  Unha acción que lle podía xeral malestar dentro da súa formación. Non están os tempos para engrosar a longa lista do paro.

Con esta saída, deixa no seu lugar, con mando en praza, á ministra de Traballo Yolanda Díaz, que ten boas relacións con case todos os seus compañeiros do Consello de Ministros, e proxecta unha imaxe de persoa eficaz. Aínda que as súas relacións coa CEOE e outras institucións non sexan todo o boas que quixese, pola súa actitude prepotente e autoritaria que ten en privado, en público recomponse. É a candidata para quitarlle o sitio a Iglesias á fronte de Unidas Podemos e tamén a candidata de Unidas Podemos ás xerais . Mentres, Irene Montero, a designada no seu día para substituír ao seu marido para liderar o partido, non llo tomou nada ben, con todo, disimúlao moi ben. As relacións de Iglesias e Montero non son o que eran e algúns, en privado, aventúranse a prognosticar unha ruptura da parella Política e persoal? A segunda leva á primeira, din.

A decisión de Pablo Iglesias abre a posibilidade impensable ata o de agora de presentar unha candidatura de unidade con varias formacións de esquerdas, entre os que estarían dispostos a incluír ao Mais Madrid de Iñigo Errejón, partido escindido de Podemos; Esquerda Unida; os verdes, e incorporarán algún nome coñecido que arrastre votos. Do que se trata é tentar que a esquerda suba Para pactar co PSOE e telos tamén collidos nesta comunidade? O líder morado quere ser decisivo na formación do novo goberno da Comunidade, con permiso de Cidadáns, partido que non está disposto a deixarse absorber pola opa hostil do PP, por moitas manobras na escuridade que estea levado o “retirado” Albert Rivera.

Se Pablo Iglesias non consegue o seu dobre obxectivo: salvar a presenza de Unidas Podemos no executivo de Pedro Sánchez e ser clave nos resultados das eleccións do 4-M, a sorte política do coletas- xa se quitou o moño- está botada. Así que a estratexia que se marcou, ou a ten ben deseñada, ou se vai a pegar un trompazo dos que fai historia. Dicía Sun Tzu que “A estratexia sen táctica é o camiño máis lento cara á vitoria. As tácticas sen estratexia son o ruído antes da derrota".