Volvérono a facer

“Volveremos facer”, gritaban os dirixentes independentistas en cada unha das súas saídas do cárcere, ou nos mitins de campaña, e a verdade é que tiñan razón. Sacaron maioría absoluta de deputados nestas eleccións do día de San Valentín. Xa sei que a mensaxe dos indepes referíase a algo máis grave que gañar en escanos nas urnas, pero hoxe non toca - que diría Pujol- botar máis leña ao lume senón alegrarse de que todas as disputas políticas resólvanse votando e non a base golpes…de estado. É máis intelixente e sobre todo máis tranquilizador.

Esta vez gañou Illa, pero non poderá formar goberno. Para Sánchez non é unha boa noticia, aínda que non tampouco se equivocou esta vez co candidato e ata coa estratexia, porque o mellor que lle pasou é a hecatombe do PP e Cidadáns. Pegáronse un sopapo político monumental na Dolça Catalunya que converterían en eterna Jacint Verdaguer e Amadeo Vives nunha das mais fermosas cancións que cantamos os cataláns.

Vox pegou un subidón, e os populares e Cidadáns o maior fracaso electoral da súa historia. E con esas pezas máis o cartel de gañar en votos en Catalunya, ao Xefe da Moncloa tocoulle o cuponazo para o que resta de lexislatura. Porque a esa milonga hai que engadirlle na lectura electoral da xornada do 14 de febreiro algun dato tan significativo como que os comúns, cos votos que sacaron en Barcelona, teñen serias dificultades para conseguir evitar que un candidato normal que escolla Illa non volva, nun futuro próximo, a sentar as súas republicanas posaderas na cadeira de brazos de Ada Colau no Concello barcelonés. Ao tempo.

E agora, quen é capaz de formar goberno? Illa, Aragonés ou Puigdemont? Ou, como se supón acudiremos os cataláns ás urnas en outubro? Non adiantemos acontecementos que a cousa non está agora mesmo para pactos, senón para sentar e falar da pandemia e sobre todo das malditas vacinas que non acaban de chegar e que son imprescindibles para seguir vivindo, e sobre todo tendo un futuro común.

Sobre a lei de Hont xa non lles vou a falar porque, polo que parece non lle interesa aos deputados do PSOE, tampouco aos do PP, por suposto aos de Esquerda Unida e non digamos aos de Cidadáns, que seguen deixando en mans nacionalistas miles de votos que cun simple cambio na actual lei electoral podería reportarlles maiorías estables en eleccións como na de Catalunya, onde maiorías de votos non son escanos porque os votos non son da mesma calidade en Barcelona ou en Lleida por poñer un exemplo, e por poñer outro en Biscaia ou en Áraba. En fin, que os independentistas “o han volto facer” como prometeron e todo porque sociatas e populares seguen nas pavías. Ata cando?