Filomena, os políticos e as vacinas

Volvemos estar na fin de semana. Para uns significa días de descanso. Para outros, a desilusión do confinamento perimetral, o peche dos centros comerciais, os bares e restaurantes con horarios moi limitados desde fai xa quince días alóngase, de momento, unha semana máis. Os sectores máis afectados puxeron o berro no ceo porque o diñeiro non é como a plastilina que se estira, ten un límite e para moitos, ese límite hai tempo que chegou. As axudas seguen no aire e a situación é máis que preocupante. O temporal con nome de muller, Filomena, fixo das súas, nunhas cidades e pobos máis que noutros . Por se non tivésemos bastantes problemas, Filomena trae máis.

Madrid foi unha das cidades afectadas pola ditosa Filomena, pero non a única. Ao ser a capital do Estado, os medios de comunicación dedícanlle máis minutos. É unha guerra política tanto centralismo informativo? Algúns o poden pensar e outros están xa ata os cumios. Madrid segue tendo problemas de mobilidade: o seu aeroporto segue con problemas, os colexios permanecen pechados e o lixo acumúlase nas súas rúas desde hai días.

Filomena foi unha visitante demasiado incómoda que xerou un caos importante, pouco previsible? Con todo, iso non impide previr que unha cousa así poida suceder.

Na recollida do lixo, desde o momento uno , tíñase que pensar nun plan B para recollela Non dispón a empresa concesionaria de cadeas? Un camión non é un coche e presuponse que poden circular polas rúas. Se non é así, a algunha mente pensante , cando os meteorólogos avisaban insistentemente do que ía vir, debería preparar un plan para facerlle fronte .Non foi así e hai que pedir responsabilidades cando todo pasase.

A xente está cansada de ver o que sucedeu e segue sucedendo en Madrid. O resto de cidades tamén se viron afectadas na mesma medida e fórono solucionando, sen facer ruído. Como fixeron os seus gobernantes para saír da grave situación? Buscando complicidades, arremangándose sen ter en conta outra cousa que non sexa a situación de crise meteorolóxica que se vive. Despois virán as queixas ou reclamacións. Polo menos, iso percibiuse. Madrid foi e segue sendo outra cousa. Demasiada política, enfrontamento e acusacións. A cidadanía está farta de que a política se antepoña ás situacións complicadas que necesitan de todas as axudas posibles.

Mentres, a vida continua e a preocupación do temporal e os seus efectos na actividade diaria vese afectada por outra preocupación: Cando lles chegará a quenda para vacinase? As prioridades, segundo explican as autoridades son: profesionais sanitarios, persoas maiores das residencias e despois persoas con máis risco, é dicir vulnerables, que son uns cuantos millóns. Os centros de saúde non saben cando será posible vacinalas, nin o lugar onde levará a cabo . 

Mentres a incerteza segue, a preocupación aumenta. Os centros de saúde non están preparados para levar a cabo esa nova función, están saturados e superados. Dirán xa as autoridades sanitarias/políticas para tranquilizar á cidadanía a fórmula e estratexia que van implementar? Igual o frío ten conxeladas as súas ideas.

“A sensibilidade desaparece e a razón comeza a embotarse cando se perde a noción do tempo e do espazo.” Dicía o escritor Gabriel García Márquez