Nestas festas do Nadal que cada un celebra segundo as súas crenzas, ou sen elas, é un bo momento para reflexionar sobre o que ocorreu ao longo destes case 365 días que están a piques de dicirnos adeus, con gran alegría de todos. Foi un pésimo ano en case todos os ámbitos da vida, do país e a sociedade. A política non é a excepción que confirma a regra. Estivo e segue estando, cunha actuación pouco diligente fronte á gran pandemia que temos como unha espada á que hai que sortear para que non nos caia encima.

Mentres isto sucede, temos algúns políticos con responsabilidade de goberno que hai tempo que tratan de desviar a súa atención cara á monarquía para tapar a súa pésima xestión á fronte dos ministerios que ocupan. A presa é e será o Rey emérito e o seu sucesor, Felipe VI. Ou se o prefiren, a monarquía constitucional. Como can de caza que é Pablo Iglesias colleu á súa presa e non a vai a soltar. Sabe que nalgúns sectores da sociedade cala. Ese é o seu filón, con permiso do PSOE que llo está permitindo…

Pablo Iglesias, vicepresidente e visionario bolivariano manifestaba hai uns días que a monarquía entrou en crise e que, tras escoitar a mensaxe do rei, os españois debaterán sobre monarquía ou república. Coma se esta fose a primeira prioridade que ten a cidadanía. Na última enquisa do CIS, só a 0,6% mostra a súa preocupación por ela. Todo un dato que vén desmentir as prioridades dos españois, afastadas das do líder morado. Máis do 50% están preocupados polo covid. Séguelle cun 40% coa situación económica.

O vicepresidente segundo do Goberno e líder de Podemos, Pablo Iglesias, intervén nunha sesión plenaria no Congreso dos Deputados.

Manipular é unha das estrataxemas do vicepresidente, un mestre en iso. Unha parte da xente verá ou escoitará o discurso real que, como cada ano, forma parte xa da Noiteboa. Pero o tema de conversación será o covid, -as medidas - e a pena que teñen ao non poderse reunir todos os membros da familia. Tamén o paro, a crise e os que se foron para sempre, así como do que lles deparará o próximo ano que se presenta con moitas incógnitas.

As persoas que teñen unha vertente máis social e solidaria acordaranse de todas aquelas familias que están a sufrir en carne propia a crise, que van ter que acudir ás entidades sociais para recoller a “cea de nadal”. Unha situación que entristece. Mentres, as imaxes das distintas televisións móstrannos os miles de camións que se quedaron atrapados entre Inglaterra e Francia polo peche de fronteiras e que non poderán pasar nin a Noiteboa nin o Nadal coas súas familias. Estiveron tres días sen amparo, buscándose a vida e ao terceiro día a alguén dos que gobiern a-non precisamente a Pablo Iglesias- acendéronselle as luces e enviou a un cónsul para ofrecerlles “axuda”. Os camioneiros son eses traballadores que durante a pandemia realizaron un traballo impagable, ao fornecer alimentos, medicamentos e outros produtos de necesidade. Son tamén os grandes sacrificados, sen que ninguén llo recoñeceu. Sacalos de alí canto antes debe ser a prioridade de Pedro Sánchez e o seu prioritario vicepresidente Pablo Iglesias.

Que se deixen de monsergas, que aterren, que saiban o que realmente é prioritario agora e que deixen o populismo para tempos máis boiantes. Porque ao final, a xente ten esperanza nun 2021 mellor. O malo é que, coas palabras e os feitos dos que teñen responsabilidades, esta vaise minguando e o cabreo vai subindo.

Esquecer por unhas horas de todo o que está a ocorrer, coma se fose un mal soño, gozar destes días da mellor maneira posible, e sexan solidarios e moi optimistas, axudaralles a pasar mellor este mal soño.

Boas festas para todos!