Pedro Sánchez e o libro gordo de “Pablete”

Hai tempo que o veño escribindo, e non porque sexa adiviña, senón porque hai cousas que ven vir a cen leguas de distancia: as saídas de testo e as traizóns de Podemos a un goberno do cal forma parte.Todas elas dan para escribir un libro capítulo a capítulo, que pode acabar sendo  “O libro gordo de Pablete” con todo o material que vén recompilando, que xa é moito. Imaxínanse tres anos máis de Podemos no goberno?

Pablo Iglesias, unha vez máis lla volveu a coar pola escuadra ao presidente do goberno e ao seu equipo económico, coa emenda presentada polo seu partido, ERC e Bildu, na que contempla impedir os desafiuzamentos ata finais do 2022 en practicamente todos os supostos. Esta decisión que afianza máis o pacto entre os tres partidos “independentistas” colleu de imprevisto a Pedro Sánchez e os seus ministros. Non se esperaban esta nova traizón do líder morado, cando todo estaba pactado e nada parecía presaxiar  desavinzas orzamentarias cos seus socios de “goberno”.

O protagonismo dado a Bildu cos pactos orzamentarios e a súa repercusión mediática ha molestado ao PNV, ao que Sánchez considera socio prioritario. Para  tranquilizalos, o presidente do goberno mantivo unha reunión co presidente do PNV, Andoni Ortuzar, para reiterarlle que segue sendo socio prioritario. Este reclamoulle que cumpra co TAV e plántese ante UP.  

O que sempre quixo Pablo Iglesias é ser á vez goberno e oposición, ademais de intermediario con Bildu para ter unha visibilidade que derive os seus problemas cara á súa discrepancia co PSOE. En Catalunya empezou a campaña electoral e hai que marcar perfil propio, sen importarlle traizoar a quen sexa con tal de que o seu partido, os comúns -non Podemos, que desapareceu tragado por Colau e o seu amigo Asens-, que queren un goberno tripartito en Catalunya, de paso desprace ao PSC de Iceta que anda aínda mareando a perdiz sobre o que representa o socialismo catalán. 

Mentres Iglesias bótalle un pulso a Sánchez, este vese obrigado a acelerar as súas negociacións con Cidadáns para asegurase que os orzamentos do 2021 saian adiante. Desta maneira, terá tres anos de goberno aínda que  os dous anos seguintes sexan con orzamentos prorrogados, pero serán os seus e non os de Montoro. Poida que coa aprobación que tanto lle está custando, haxa un antes e un despois nas relacións co seu socio desleal de goberno. Chéirase algo o do moñete?

Pero a irresponsabilidade e deslealdade do dual Iglesias tivo outro episodio esta mesma semana cando Unidas Podemos solicitou á ONU e á Misión de Nacións Unidas o apoio ao referendo no Sahara Occidental. Esta decisión molestou a Marrocos, que o considera unha intromisión de o  goberno de España, ao ser o partido do vicepresidente quen insta á ONU. Unha situación que repercutiu na chegada masiva de inmigrantes a Canarias, con crise incluída. A ministra de Asuntos exteriores non deu crédito á situación creada por Unidas Podemos ao desatar unha crise co país veciño que deberá resolver canto antes.

O malo do tema é que a incompetencia de Pablo Iglesias é daniña dado o poder que ten no goberno, unha persoa que é un incompetente.

O presidente Sánchez teñen un grave problema, Pablo Iglesias converteuse no presidente do goberno paralelo que construíu. Se non toma medidas isto pode terminar con máis conflitos á vista. Así que iremos escribindo capítulos do libro gordo de Pablete co seu xa coñecida frase “o libro gordo ensínache, o libro gordo entretén e eu dígoche contento, ata o  capítulo que vén”.