Adeu Bartomeu, o teu sucesor xa está designado

Segue a pandemia e con ela, o apoxeo da incompetencia política no noso pobre país e sobre todo, as ganas da xente de volver gozar da súa liberdade individual e familiar. Ao virus non o curan as actuais medicinas que o combaten, e os laboratorios, tan poderosos e multimillonarios, aínda non deron coa tecla que nos devolva á normalidade social con vacinas marabillosas que encherán as súas contas correntes coa fame das persoas.

Quédanos moito que aprender como cidadáns en canto a orde, solidariedade e sobre todo disciplina social, pero, o certo, é que quen nos dirixe son bastante peores en capacidade de acordo e decisións acertadas que quen ten a desgraza de ser simples cidadáns. Nótase demasiado que esta xeración de políticos é moi incompetente e que xa estamos case todos ata arriba de tanto peche e tanto ir e vir por o Congreso e os estudos de televisión dos líderes, practicamente para nada.

E no medio desta marabunta, dimite o Presidente do Barça que se vai acusando os mandos da Generalitat de irresponsables porque non lle deixaron facer unhas votacións, como Deus manda, por quince días de calendario previo. Seguramente, os que han urdido este golpe de man á Presidencia do Barça, saben que de votar así gañaría Bartomeu xa que os seus opositores escóndense nos zulos independentistas e son moitos menos, pero máis aguerridos e letais. Para eles o Club blaugrana é “efectivamente” més que un club na súa loita pola independencia. Imos, é a xoia da coroa ou se o prefiren da presidencia da República das súas reivindicacións políticas contra o Estado que solta ao Comisario Trapero enganándose xudicialmente a si mesmo, e vai permitir, a partir de agora, pancartas e aquelarres con lazo amarelo no Nou Camp mentres na Federación e na liga Profesional tócanse os roscos de satisfacción ata que o futbol profesional entre en ruína total.

Bartomeu equivocouse cando deixou aos xogadores subírselle ás barbas, escollendo ademais técnicos febles e acostumbraditos. O Messi que coñecemos meteunos en casa a todos os seus amigos a custos impagables, que lle cantaban a auga e gastan os fondos que con tanto traballo recadaban para o club os seus executivos máis brillantes. E agora tocamos fondo, un lugar no que a memoria colectiva só quere lembrar as malas decisións do seu Presidente e non por exemplo, que Ronaldinho era tan bo como Messi ou case, pero que soubo saír do club sen armar a que armou o arxentino e “o seu irmán uruguaio” co único fin de afundir máis a nave para ver se o capitán da mesma presentaba a dimisión.

Conseguiuno, felicidades, E agora que? Cambiarasche o avión privado para que papá e os teus colegas poidan cruzar o Atlántico máis rápido, ou talvez volverás ser o de antes e poderemos gañarlle ao actual Bayern que sen ter ningún Messi ou Suarez no seu once, é o equipo máis sólido e fiable do mundo, sen tantas leas nin escenificacións de salón? Fuches o mellor xogador do mundo, non hai quen o dubide, pero agora mesmo, Lionel podes asegurarnos que es, non xa o mellor dianteiro de Europa senón, tan só o da liga Española? Non o creo.

Adeu Bertomeu, adeu e como ti dixeches ao irche, posto que o próximo Presidente do Barça xa está elixido desde hai tempo polos políticos que nos mandan en Catalunya, e por tanto, o dos votacións vai ser un paripé, e non me importaría equivocarme, Só quédanos dicir o mesmo, a frase de rigor, con que pechaches o teu círculo blaugrana: Visca o Barça e Visca Catalunya e que todo nos vaia ben a partir de agora. Ten graza para os que apoiamos a Núñez cando quixo ser Presidente por primeira vez, en contra dos que entón e agora pensan que o Club só é seu, que nestes momentos tan difíciles, o home que vai presidir a Xestora sexa un dos novos talentos que ese gran Presidente incorporou ao Barça. Se a deixamos e aprendemos que leccións dá a vida!